«هانري كُربن»، هرمنوتيك فلسفي و انديشه سياسي كيهاني: ارزيابي انتقادي

«هانري كُربن»، نخستين انديشمندي بود كه به كاربست آگاهانه هرمنوتيك فلسفي در فهم و تفسير متون شيعي و تاريخ انديشه فلسفي در ايران پرداخته است. او با بهره گيري از سنت هاي پديدارشناسي، هرمنوتيك، الهيات مسيحي و سنت افلاطوني، ابزاري روش شناسانه براي فهم و تفسير ميراث فكري اسلام فراهم آورد و خود نيز در نوشته هاي متعددي آن را به كار بست. هرچند درباره اهميت و جايگاه كُربن در مطالعات اسلامي و شيعي بسيار گفته اند، ارزيابي انتقادي از انديشه و روش شناسي مطلوب او كمتر انجام شده است. هدف اين مقاله، مطالعه و بررسي اسلوب هرمنوتيكي كُربن به ويژه از منظر نگرش انتقادي و انديشۀ سياسي است. مدعاي ما اين است كه هرمنوتيك فلسفي كُربن در فهم خود از ميراث اسلامي و ايراني دست كم با سه مشكل اساسي مواجه است: نخست فقدان نگرش انتقادي به سنت، دوم تأويل افراطي و سوم سياست زدايي از ميراث فكري مسلمانان. هرسه ايراد يادشده در وجودشناسي كيهاني كُربن و فقدان ساحت بيناذهني در انديشه فلسفي وي ريشه دارد.