ارزيابي الگوي اسلامي - ايراني پيشرفت از منظر سياست‌گذاري توسعه سرزميني با تاكيد بر رويكرد نهادي

ايران با وجود آنكه جزء كشورهاي پيشرو در حوزه استقرار نظام برنامه‏ريزي مدرن با پيشينه‏اي حدود 70 سال محسوب مي‏شود، با اين حال نتوانسته است در قامت يك كشور توسعه‌يافته و دست‏يافته به رفاه و رضايت عمومي قرار گيرد. اين مهم با توجه به آنكه اصول توسعه‌يافتگي در همه جوامع يكسان بوده و اين الگوهاي متفاوت توسعه هستند كه مسير توسعه يك جامعه را رقم مي‏زنند، سبب شد تا از اواسط دهه 1380، ضرورت تدوين «الگوي اسلامي ايراني پيشرفت» به‌عنوان مجموعه‏اي از اصول، ارزش‏ها، قواعد، سازوكارها، روش‏ها، تدابير، فرايند‏ها، ساختارها، نهادها، نيروي انساني و منابعي كه ايجاد تحول و پيشرفت در جمهوري‌اسلامي‌ايران را زمينه‏ساز خواهند شد، به وجود آيد. اين الگو پس از 7 سال از تاسيس يك مركز تخصصي براي تدوين آن در مهرماه 1397 منتشر و به نظرخواهي عمومي گذاشته شد. اين مقاله با هدف ارزيابي سند الگوي پايه اسلامي_ ايراني پيشرفت از منظر سياست‌گذاري توسعه سرزميني و با تاكيد بر رويكرد نهادي، تلاش كرده با بهره‏گيري از روش تحليل محتواي كيفي و استفاده از نظرات و ديدگاه‏هاي نخبگان، معيارهاي ارزيابي سند از منظر سياست‏گذاري توسعه‌سرزميني تعريف و سند مذكور بر اساس آن‏ها مورد تحليل قرار گيرد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه بر اساس مولفه‏ها و پروتكل‏هاي ارزيابي، ميزان توجه سند به سياست‌گذاري توسعه‌سرزميني و رويكرد نهادي محدود است. از اين رو بنا به مباحث مطروحه، پيشنهاد مي‏شود باتوجه به مولفه‏ها و پروتكل‏هاي ارائه‌شده در اين پژوهش، بازنگري اساسي در محتواي سند صورت‌پذيرد.