ارزيابي تنوع ژنتيكي اكسشن‌هاي علف گندمي تاج‌دار (Agropyron cristatum) با استفاده از نشانگر ISSR

تنوع ژنتيكي 15 اكسشن از گونه علف گندمي تاج‌دار با استفاده از 15 آغازگر ISSR مورد بررسي قرار گرفت. از اين 15 آغازگر 12 عدد داراي باندهاي قابل امتياز دهي بودند. آغازگرهاي ISSR در مجموع توانستند 71 باند توليد كنند، كه 66 باند چند شكل بودند. آغازگرهاي 1IS و 857UBC بيشترين تعداد باند (هشت باند) و آغازگرهاي 7IS و 869UBC كمترين تعداد باند (سه باند) را توليد كردند. آغازگر 844UBC كمترين درصد چندشكلي را به ميزان 83.33 درصد نشان داد و بيشترين درصد چندشكلي براي آغازگرهاي 2IS، 6IS، 7IS، 848UBC، 865UBC، 868UBC و 869UBC به ميزان 100% بود. ميانگين درصد چندشكلي 94.15% بود. ميانگين تعداد باند توليد شده توسط هر آغازگر براي 15 ژنوتيپ برابر 5.92 بود و متوسط تعداد باندهاي چندشكل 5.50 بود. آغازگرهاي 6IS، 865UBC و 869UBC بهتر از ساير آغازگرها توانستند فاصله ژنتيكي ژنوتيپ‌ها را مشخص كنند. ژنوتيپ‌هاي 4G با 2G داراي بيشترين تشابه بودند و ژنوتيپ‌هاي 1G با 8G كمترين تشابه را نشان دادند. نتايج تجزيه خوشه‌اي به روش UPGMA بر اساس ضريب تشابه جاكارد ژنوتيپ‌ها را در سه گروه قرار داد، كه نتايج با تجزيه به مختصات اصلي و تجزيه واريانس مولكولي تاييد شد. تنوع ژنتيكي اكسشن ها براساس نشانگر مورد بررسي با پراكنش جغرافيايي آن‌ها مطابقت نشان داد و جمعيت‌هاي گرگان و اصفهان شباهت بالايي داشتند كه از طرف ديگر با جمعيت‌هاي كرج فاصله بيشتري نشان دادند.