بررسي آزمايشگاهي تأثير نانو ذره سيليكا بر تغيير ترشوندگي و ازدياد برداشت نفت از مخازن كربناته با استفاده از آب كم نمك

با ورود ميادين نفت به پايان مرحله توليد طبيعي، لازم است فن‌آوري‌هاي جديدي جهت افزايش بازيابي هيدروكربن‌ها توسعه يابند. هدف اين پژوهش بررسي اثر نانو ذرات سيليكا بر تغيير ترشوندگي سنگ‌هاي كربناته و يافتن غلظت بهينه نانو ذرات است. چهار غلظت مختلف از نانو ذرات سيليكا شامل: 0.01، 0.02، 0.05 و 0.1% وزني در آب درياي رقيق شده با غلظت يون‌هاي مثبت ppm 1000 انتخاب شده و آزمايش‌هاي آشام خودبه‌خودي و زاويه تماس انجام گرفت. در اين مقاله بدون استفاده از ماده فعال سطحي و فقط با استفاده از روش بر پايه اولتراسونيك، نانو سيال با پايداري قابل قبولي در طول مدت آزمايش حاصل شد. نتايج نشان داد كه استفاده از نانو ذرات، تأثير چشم‌گيري در ميزان بازيابي نفت از سنگ‌هاي كربناته مخزني دارد، به‌طوري‌كه آشام خودبه خودي با آب درياي رقيق شده حاوي يون‌هاي مثبت با غلظتي در حدود ppm 1000 به‌عنوان سيال پايه، بازيابي برابر 10.45% داشت در حاليكه در غلظ‌ت‌هاي 0.01، 0.02، 0.05% وزني نانو ذره سيليكا در سيال پايه، ميزان بازيابي نفت به‌ترتيب در حدود 11.5%، 10.83% و 22.16% حاصل شد. همچنين نتايج زاويه تماس نيز مؤيد آن بود كه نانو ذره سيليكا تأثير مثبتي بر تغيير ترشوندگي سطح سنگ كربناته دارد. براي اطمينان از عدم رسوب نانو ذرات در سنگ، تراوايي سنگ قبل و بعد از آزمايش آشام اندازه‌گيري شد كه تغيير قابل توجهي مشاهده نگرديد. همچنين، تاثير مقدار اشباع آب اوليه درون سنگ در آزمايش آشام خودبه‌خودي با استفاده از نانو سيال نيز مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه سنگ حاوي آب اوليه نسبت به مغزه كاملاً اشباع از نفت، ميزان بازيابي نفت كمتري دارد.