عنوان مقاله :
بررسي آزمايشگاهي تأثير ساز و كار ريزش ثقلي بر الگوي نشست آسفالتين در محيط متخلخل در فرآيند تزريق امتزاجي
پديد آورندگان :
محمديان ، علي محمد دانشگاه تهران، پرديس دانشكدههاي فني - دانشكده مهندسي شيمي - انستيتو مهندسي نفت , حسين پور ، نگهدار دانشگاه تهران، پرديس دانشكدههاي فني - دانشكده مهندسي شيمي - انستيتو مهندسي نفت
كليدواژه :
الگوي تهنشست آسفالتين , تزريق امتزاجي , ساز و كار ريزش ثقلي , سازند شيبدار
چكيده فارسي :
ميزان كاهش تراوايي سازند در اثر تهنشست آسفالتين به الگوي تهنشست آسفالتين وابسته است. در اين تحقيق از ميكرومدل شيشهاي براي مشاهده و بررسي الگوي تهنشست آسفالتين در اثر تزريق نرمال هگزان براي جابجايي نفت مدل استفاده شد. غلظت آسفالتين و رزين، چگالي و گرانروي نفت مدل طوري تنظيم شد كه نه تنها خصوصيات نفت مخزن را شبيهسازي نمايد بلكه نسبت گرانروي و نسبت چگالي سيال تزريق به سيال درجا بتواند قابليت مطالعه اثرات نيروي ويسكوز و نيروي گرانش بر الگوي نشست آسفالتين را فراهم نمايد. اندازه گلوگاهها و حفرات محيط متخلخل ميكرومدل شيشهاي بهترتيب 80 و μ 160 تنظيم گرديد. تزريق با دبي mL/h 0.04 انجام شد كه عدد رينولدز جريان بيانگر جريان كاملاً لايهاي در محيط مخزني و دور از چاههاي تزريقي و توليدي است. نتايج نشان ميدهند كه علاوهبر نشست بر سطح و انسداد گلوگاه، تشكيل فيلتر داخلي نيز از ساز و كارهاي اصلي نشست آسفالتين در محيط متخلخل است. در تزريق امتزاجي قبل از زمان رسوخ با غالب بودن نيروي ويسكوز نشست آسفالتين قابلتوجه نيست. همچنين علاوهبر نفوذ مولكولي در سطح تماس هگزاننفت، پراكندگي مولكولي باعث تشديد رسوب و افزايش آهنگ نشست آسفالتين ميشود. به منظور مطالعه اثرات پايداري ثقلي جريان و همچنين نيروي گرانش بر الگوي نشست آسفالتين، تزريق در دبي ثابت با قرار دادن ميكرومدل شيشهاي در زواياي 0، 10 و °20 نسبت به افق و در راستاي جريان نيز انجام شد. نيروي گرانش منجر به كاهش 70.5 و 82.3 % حجم تهنشست آسفالتين بهترتيب در زواياي 10 و °20 در مقايسه با تزريق افقي ميشود. بنابراين وجود نيروي گرانش در صورت پايداري ثقلي جريان نه تنها نواحي در دسترس براي نفوذ مولكولي و همچنين پراكندگي را كمتر كرده و ميزان تهنشست آسفالتين را كاهش ميدهد بلكه با تقويت نيروي ويسكوز منجر به جابجايي كلوخههاي آسفالتين و كاهش احتمال تهنشست آنها ميگردد.