مطالعه دغدغه‌ها، نگرش‌ها و تغييرات رفتاري افراد متاهل دردوره بحران كرونا

هدف پژوهش حاضر مطالعه دغدغه ها، نگرش و تغييرات رفتاري افراد متاهل در دوره بحران كرونا بود. اين پژوهش با رويكرد كيفي و با روش پديدارشناسي و بر اساس تجارب زيسته 19 زن و مرد متاهل انجام شد. براي نمونه‌گيري از روش هدفمند استفاده شد. روش گرد آوري اطلاعات، مصاحبه نيمه ساختاريافته بود و به صورت مجازي در فروردين1399صورت گرفت. از كدگذاري اطلاعات به‌دست آمده در حوزه دغدغه‌ها 20 مضمون فرعي استخراج و در 4 مضمون اصلي «فشارهاي‌هاي مربوط به بيماري»، «فشارهاي مربوط به دوران قرنطينه»، «فشارهاي مربوط به پيامدهاي ميان مدت بيماري» و «فشارهاي مربوط به پيامدهاي دراز مدت بيماري» طبقه‌بندي شد. در محور نگرش‌ها، 16 مضمون فرعي استخراج و در 5 مضمون اصلي «نگرش كوتاه بودن زندگي و ضرورت غنيمت شمردن فرصت‌ها»، «بحران، فرصت آموختن از تجارب»، «نگرش ضرورت قدرشناسي از داشته‌ها»، «درك ضرورت از خودفراروي و به‌هم‌پيوستگي جامعه انساني» و «بحران، فرصتي براي فرارفتن از زندگي روزمره» طبقه‌بندي شد. در محور تغييرات رفتاري ، 14 مضمون فرعي استخراج و در 3 مضمون اصلي «تغييرات در زندگي روزمره»، «تغييرات در روابط و نقش افراد» و «جستجوي اطلاعات و كسب مهارت» طبقه‌بندي شد. بر اساس اين يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه سازگاري با شرايط درازمدت قرنطينه، نيازمند تغييرات رفتاري و در نهايت تغيير سبك زندگي خانواده‌ها هستند. لذا مشاوران مي‌توانند در مشاوره‌هاي بحران، به‌ويژه در چالش با افكار ناكارآمد زوجين و والدين در خانواده‌ها از اطلاعات حاصل از داده‌ها به ويژه در زمينه نگرش‌ها، استفاده كنند و تغييرات رفتاري بيشتري براي سازگاري با شرايط درازمدت ايجاد كنند.