اثر نانو‌ذرات سيليس و جاسمونيك ‌اسيد بر برخي ويژگي‌هاي مورفولوژيك توت‌فرنگي تحت تنش شوري

تنش شوري يكي از مهم‌ترين عوامل محدودكننده رشد و عملكرد در گياهان است. توت‌فرنگي گياهي چندساله و يكي از محصولات دانه ريز حساس به شوري است. به‌منظور بررسي اثر جاسمونيك ‌اسيد و نانوذرات ‌سيليس بر ويژگي‌هاي رويشي و عملكرد و برخي ويژگي‌هاي ميوه توت‌فرنگي رقم پاروس، آزمايشي با سه سطح جاسمونيك ‌اسيد (صفر، 0/25 و 0/5 ميلي‌مولار) به‌صورت محلول‌پاشي، سه سطح نانوذرات ‌سيليس (صفر، 1 و 2 ميلي‌مولار) و كلريد سديم در دو سطح (صفر و 50 ميلي‌مولار) به‌صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار به‌صورت كشت بدون خاك در شرايط گلخانه انجام شد. در اين پژوهش صفات طول گل‌آذين، حجم ريشه، وزن خشك بخش هوايي و ريشه، درصد روزنه‌هاي باز، برخي ويژگي‌هاي ميوه (سفتي بافت و شاخص رنگينه شدن)، سطح ويژه برگ و عملكرد بوته اندازه‌گيري شدند. نتايج نشان داد كه شاخص‌هاي رشدي، عملكرد و برخي ويژگي‌هاي ميوه در اين رقم در اثر تنش شوري كاهش يافتند. كاربرد جاسمونيك ‌اسيد و نانوذرات سيليس در شرايط بدون تنش و تنش شوري باعث بهبود ويژگي‌هاي رويشي گياه شد. كاربرد جاسمونيك ‌اسيد و نانوذرات سيليس تحت تنش شوري باعث شد كه حجم ريشه 49 درصد، وزن خشك طوقه 146 درصد و ميزان عملكرد 57 درصد افزايش يابد. بهترين نتايج در كاربرد توأم جاسمونيك ‌اسيد و نانوذرات سيليس بر پارامترهاي رشدي در تيمار 50 ميلي‌مولار جاسمونيك ‌اسيد به همراه 0/5 ميلي‌مولار نانوذرات سيليس مشاهده شد.