تحليل نكاح فرزند خوانده با سرپرست بر مبناي اصل حاكميت اراده در انگاره اسلام، فرانسه

امكان يا عدم امكان ازدواج با فرزندخوانده، يكي از مسائل چالشي در نظام حقوقي ايران و بسياري از كشورهاست. بر خلاف ساير كشورهاي اسلامي، كشور تونس تحت نفوذ قانون كشور فرانسه، قرابت ناشي از فرزندخواندگي و آثار آن از جمله ممنوعيت نكاح با سرپرست را پذيرفته است. نگارندگان با روش توصيفي ـ تحليلي مبتني بر مناط حكم به جواز ازدواج با فرزندخوانده، ضمن نقد و بررسي ديدگاه علماي اسلام و حقوق كشورهاي تونس و فرانسه معتقدند فقه اسلامي در اين مسئله، مترقي‌تر از بسياري نظام‌هاي حقوقي انديشيده و مسئله را دائرمدار اراده و اختيار فرزندخوانده و فرزندپذير مجتمعاً قرار داده و به آزادي اراده ايشان كه از بديهيات حقوق بشر است، احترام گذاشته است؛ حال آنكه نظام‌هاي حقوقي مذكور، بر خلاف اين امر بديهي قانون‌گذاري نموده‌اند. تحليل حاضر به مثابه يك نظريه، انگاره مشهور فقيهان را از كمند اشكالات عديده مي‌رهاند و به نوعي قابل طرح به صورت يك كرسي نظريه‌پردازي نيز مي‌باشد.