نقش قرنطينه اجباري مسافران و باز طراحي مسكن و مبلمان شهري در مديريت بحران كوويد 19 در استراليا

پيش زمينه و هدف: دولت استراليا از 20 مارس سال2020، قانون قرنطينه اجباري دو هفته اي، در هتل هايي كه توسط پليس ايالتي تعيين شده، از مبدا فرودگاه هاي كشور براي كليه مسافرين ورودي الزامي اعلام نموده و هم زمان سفر كليه شهروندان كشور به خارج را با محدوديت هاي جدي روبرو و در واقع، مردم را (مگر در شرايط خاص) ممنوع الخروج كرده است. اين تمهيدات به دنبال عزم راسخ دولت براي به صفر رساندن تعداد مبتلايان به كوويد 19 اتخاذ گرديد. در اين ميان اسكان اجباري مسافرين تازه وارد در هتل ها كه ملزم به اقامت 24 ساعته در 14 روز (حدود 335 ساعت اقامت اجباري در يك اتاق) مي نمايد، موضوعي كاملاً جديد و پر چالش محسوب مي گردد كه در خور بررسي و ارزيابي مي باشد. روش : نگارنده كه اخيرا اين تجربه استثنايي را پشت سر گذاشته است، از منظر مديريت بحران كوويد 19، به تشريح تجربه ها و مشاهدات شخصي دوران قرنطينه و همچنين بازطراحي مسكن و مبلمان شهري به شيوه داستان‌سرايي( narrative ) مي پردازد. شايان توجه است كه در دو ماه اخير، كشور، عاري از بيماري اعلام و شهروندان بدون ماسك در شهر تردد دارند. اين امر هم زمان با تزريق گسترده واكسن در بازه هاي زماني مختلف ابعاد تازه اي بخود گرفته است. روايت داستاني حاضر شامل دو بخش است: ابتدا به تشريح فرآيند انتقال مسافرين، از بدو ورود به فرودگاه و روزشمار اقامت اجباري هتل پرداخته شده است و سپس به توصيه ها و نمونه هايي در بازطراحي مسكن و تجهيزات شهري در راستاي كاهش پاندميك اشاره مي نمايد. يافته ها و نتيجه گيري: نوشتار نتيجه مي گيرد كه نه تنها دولت‌ها براي كاهش ريسك پاندميك نيازمند عزم جدي و فعاليت‌هاي يكپارچه و هماهنگ ميان بخش‌هاي گوناگون مديريت شهري و كنترل شديد ورود و خروج مسافرين و پايش علائم بيماري هستند، بلكه طراحان براي دوران پساكرونا نيازمند ارائه ايده‌هاي كاربردي ويژه اي مي باشند؛ مباحثي مانند: طراحي انعطاف پذير فضاهاي داخل مسكن، تمهيدات جلوگيري از انتقال ويروس در فضاهاي مسكوني، نياز بيشتر به بالكن و استفاده‌هاي چند منظوره از آن و تجهيز مسكن به پهنه باند‌هاي سريع اينترنتي، از جمله اين موارد قلمداد مي گردند. در حوزه شهري نيز، استفاده از تمهيداتي مانند: دكمه‌هاي آسانسور، چشم الكترونيكي و عبور از چهارراه‌ها (بدون لمس كردن)، رعايت فواصل اجتماعي در عرصه‌هاي عمومي و فضاهاي سبز مورد توجه مي باشند. موضوعات مزبور نيازمند انجام پژوهش‌هاي دقيق و عميق در جوامع مختلف با فرهنگ‌هاي متفاوت و يافتن راه كارهاي متناسب با شرايط اجتماعي و محيط زيستي مي باشند.