نقش الگوهاي ارتباطي و سبك هاي هويت در پيش بيني رضايت زناشويي: يك مطالعه تشخيصي

هدف: خانواده، يك نظام اجتماعي طبيعي است كه در همه مراحل تكوين آن زن و مرد، خرده نظام اصلي بوده و عوامل متعددي چون الگوهاي ارتباطي و سبك هاي هويت در رضايت زناشويي آنان نقش دارند. هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش تشخيصي الگوهاي ارتباطي و سبك هاي هويت در پيش بيني رضايت زناشويي بود. روش: طرح پژوهش، تابع تشخيص دو گروهي بود. جامعه آماري اين پژوهش مردان و زنان متأهل مراجعه كننده به مراكز مشاوره و خدمات روان شناختي وابسته به نظام مشاوره و روان شناسي شهر تهران در سال 1398 بودند. 480 نفر از اين‏افراد بر اساس فرمول كرامر و به شيوه نمونه‏ گيري دسترس انتخاب‌ شدند به پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ (EMSQ) السون و همكاران(1987)، الگوهاي ارتباطي (CPQ) كريستنسن و سالاوي (1984) و سبك هاي هويت (RISI) برزونسكي و همكاران (2013)  پاسخ دادند. از بين آن‌ها به اين منظور تعداد 100نفر داراي رضايت زناشويي بالا و 100نفر داراي رضايت زناشويي پايين انتخاب شدند و داده هاي پژوهش به كمك نرم افزار آماري SPSS نسخه 24 و با استفاده از روش تابع تشخيص (مميزي) تحليل شد. يافته‏ ها:نتايج نشان داد كه با كمك الگوهاي ارتباطي و سبك هاي هويتي مي توان رضايت زناشويي را پيش بيني كرد و تحليل مميزي توانست با 74 درصد پيش ‏بيني صحيح افراد را به دو گروه داراي رضايت زناشويي پايين و بالا طبقه ‏بندي نمايد. نتيجه‏ گيري: مي توان نتيجه‏ گيري كرد عواملي همچون الگوهاي ارتباطي و سبك‏ هاي هويت بر رضايت زناشويي تأثيرگذار است. پيشنهاد مي شود درمانگران در ارائه راهكارهاي ارتقادهنده رضايت زناشويي به اين عوامل توجه بيش‌تري مبذول نمايند.