تحليل راهبردي هنر- صنعت فرش استان مركزي

از ديرباز فرش دستباف استان مركزي به ويژه برند ساروق با تاريخ چند صد ساله به عنوان يكي از نمادهاي هنر و فرهنگ ايراني شناخته شده و نقشي مهم در اشتغال، صادرات غيرنفتي و معرفي هنر استان داشته است. متأسفانه در دهه اخير، سهم فرش استان از بازار داخلي و خارجي به شدت تنزل يافته و اين هنر صنعت با سابقه، با دشواري‌هاي بي‌شماري مواجه گشته است تا جايي كه تعداد توليدكنندگان و فعالان اين عرصه به نحو چشمگيري كاهش يافته است. مقاله حاضر به تحليل كيفي و راهبردي فرش دستباف استان مركزي، ريشه‌يابي تنزل جايگاه آن و ارائه راهكارهاي مناسب جهت خروج از اين ركود مي‌پردازد. در اين پژوهش از روش مطالعات كتابخانه‌اي و ابزار مختلفي از جمله تكميل پرسشنامه و مصاحبه با ذي‌نفعان، كارشناسان، خبرگان و فعالان حوزه هنر صنعت فرش استان استفاده شده است. سپس با بهره‌گيري از تكنيك SWOT (قضفت) به تحليل كيفي و ارزيابي نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهديدهاي اين هنر صنعت پرداخته و در نهايت راهكارهاي رسيدن به اولويت‌هاي مبتني بر جهت‌گيري‌هاي توسعه آن در استان ارائه شده است. نتايج به دست آمده از اين مطالعه نشان‌دهنده جايگاه تدافعي فرش استان در بازارهاي داخلي و خارجي است و متناسب با اين جايگاه راهبردها و سياست‌ها، تدوين و راهكارهاي عملياتي خروج از ركود فعلي ارائه شده است. اصلي‌ترين راهبردهاي تدوين شده، نيازسنجي، تدوين، اجرا و ارزيابي برنامه آموزشي منظم در مراحل و سطوح مختلف حوزه هنر - صنعت فرش ، ارتقاي كيفيت فرش دستباف در استان از طريق شناسنامه‌دار كردن فرش‌هاي بافته شده، استانداردسازي، نظارت و ارزيابي و به‌كارگيري روش‌هاي نوين بازاريابي و برنامه‌ريزي اثربخش جهت معرفي برندهاي فرش دستباف به منظور نفوذ در بازارهاي جديد و افزايش سهم در بازارهاي موجود مي‌باشند.