تحليل و تبيين عمل تعليم و تربيت در پرورش هويت بر مبناي مباني و فرايند‌هاي هويت‌يابي

هويت در هر دوره‌اي متاثر از شرايط و ويژگي‌هاي بافتي جوامع و اعصار، مفهوم ويژه‌اي يافته است‌. تلاش نگارندگان بر‌ اين است كه در نگاه اول مفهوم هويت را در فضاي تعليم و تربيت مورد تامل قرار داده و چگونگي عملكرد تعليم و تربيت بر اساس مباني و فرايندهاي هويتي را تبيين كند. سؤال اصلي پژوهش عبارتاستاز اينكه عمل تعليم و تربيت در پرورش هويت بر مبناي مباني و فرايندهاي هويت‌يابي چگونه بايستي به انجام رسد؟ اين پژوهش از اشكال پژوهشهاي فلسفي و با روش تحليلي استنتاجي انجام شده است‌. نتايج نشان مي‌دهد كه شروع فرايند هويت‌يابي با قرار‌گرفتن فراگير در يك زمينه‌ي مبنايي يادگيري است. پس از مواجه‌شدن وي با زمينه‌ي يادگيري كه همان زمينه‌ي هويتي است، چنانچه شرايط مناسب باشد، فراگير تصوري از حضور خود را نسبت به آن زمينه‌ي ويژه بدست مي‌آورد. فراگير در راستاي توسعه‌ي اين تصوير، نشانه‌هايي از وضعيت جديد هويتي را در خود بروز مي‌دهد كه وجود بستر مناسب آموزشي در تحقق اين امر ضروري است. چنانچه فراگير به اين مرحله برسد و از طرفي مؤلفه‌هاي هويتي در ارتباط با موقعيت آموزشي در وي به ظهور رسيده باشد، امكان دروني‌شدن وضعيت موردنظر تربيتي در فراگير ايجاد شده و فرد به مرحله‌ي تثبيت هويتي مي‌رسد.

no abstract