تأثير يك دوره تمرينات مقاومتي پيش‌رونده بر برخي از عوامل خطرزاي بيماري‌هاي قلبي- عروقي در مردان غيرفعال

هدف از مطالعۀ حاضر بررسي تأثير يك دوره تمرين مقاومتي پيش‌رونده بر برخي از عوامل خطرزاي بيماري‌هاي قلبي عروقي در مردان غيرفعال است. در اين مطالعه 24 آزمودني ميان‌سال غيرفعال سالم به‌صورت تصادفي در دو گروه تمرين مقاومتي (12 نفر) و كنترل (12 نفر) قرار داده شدند. گروه تجربي به مدت 10 هفته به اجراي تمرينات ورزشي مقاومتي با شدت پيش‌روندۀ 85-50% يك تكرار بيشينه پرداخته و گروه كنترل نيز بدون هيچ‌گونه مداخله‌اي به انجام فعاليت‌هاي روزانه خود مشغول شدند. در راستاي بررسي تغييرات عوامل خطرزاي بيماري‌هاي قلبي عروقي نمونه‌هاي خوني تمامي آزمودني‌هاي دو گروه در حالت ناشتا در دو مرحله ابتداي پژوهش و 72-48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني اخذ شد. سپس شاخص هموسيستئين تام پلاسما با استفاده از روش الايزا و سطوح نيمرخ چربي سرمي به روش آنزيماتيك مورد اندازه‌گيري قرار گرفت. بعد از انجام 10 هفته تمرينات مقاومتي منظم، كاهش معناداري در غلظت هموسيستئين پلاسما در گروه تمرين در مقايسه با گروه كنترل مشاهده شد. به‌علاوه، تمرينات ورزشي باعث كاهش معناداري در غلظت كلسترول و ليپوپروتئين با چگالي پايين و افزايش معنادار ليپوپروتئين با چگالي بالا در گروه تمرينات مقاومتي شد، درحالي‌كه اين شاخص‌ها در گروه كنترل بدون تغيير معناداري باقي ماندند؛ بنابراين، بر اساس يافته‌هاي حاصل از پژوهش مي‌توان نتيجه گرفت كه انجام تمرينات مقاومتي منظم مي‌تواند به‌عنوان يك راهكار درماني مؤثر و كم‌هزينه در كنترل عوامل خطرزاي بيماري‌هاي قلبي عروقي در مردان ميان‌سال غيرفعال، مورداستفاده قرار گيرد.