اثر فعاليت ورزشي مقاومتي بر سطوح سرمي كارديوتروپين-1، هيپرتروفي بطن چپ و فشارخون در زنان سالمند مبتلا به پرفشارخوني

مولكول كارديوتروپين-1 (CT-1) در هيپرتروفي آسيب زا مؤثر مي باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تأثير 12 هفته فعاليت ورزشي مقاومتي بر سطوح سرمي كارديوتروپين-1، هيپرتروفي بطن چپ و فشارخون در زنان سالمند مبتلا به پرفشارخوني بود. جامعه آماري پژوهش، زنان سالمند مبتلا به پرفشارخوني شهر شيراز بود. بيماراني كه داراي شرايط ورود به مطالعه بودند به عنوان داوطلب انتخاب شدند. در اين مطالعه 40 زن سالمند با دامنه سني 50 تا 70 سال انتخاب و بر اساس درصد چربي(20درصد) و شاخص توده بدني( 26kg.m2 ) به دو گروه 20 نفره (كنترل و آزمايش) تقسيم شدند. برنامه تمرين مقاومتي سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته اجرا گرديد. گروه كنترل نيز در اين مدت هيچگونه برنامه تمريني انجام ندادند. نتايج نشان داد تفاوت معناداري بين پيش‌آزمون پس‌آزمون كارديوتروپين-1 (0/02=p) و فشارخون دياستوليك در گروه تمرين مقاومتي وجود دارد (0/04=p). همچنين بين پس‌آزمون‌هاي ضخامت ديواره بطن چپ (0/01=p) تفاوت معنادار وجود داشت. افزايش CT-1 در پژوهش حاضر، به احتمال زياد اثر زمان فعاليت ورزشي در درازمدت است. فعاليت ورزشي مقاومتي منجر به افزايش سطوح كارديوتروپين-1 شده و اين افزايش مي‌تواند در بازسازي و هيپرتروفي قلبي بسيار مؤثر ‌باشد.استفاده از اين نوع برنامه تمريني، به افرادي كه بيماري مشابه آزمودني هاي پژوهش دارند، پيشنهاد مي‌شود.