الگوي آينده‌پژوهي در مطالعات راهبردي به روش داده‌بنياد

به‌كارگيري دستاوردهاي دانش آينده پژوهي در حوزه مطالعات راهبردي يكي از عوامل اصلي موفقيت طرح هاي كلان و بلندمدت هر كشور و يا ‌سازمان به‌شمار‌مي‌رود. هدف اين تحقيق ارائه الگويي براي به‌كارگيري آينده‌پژوهي در مطالعات راهبردي است. ‌پس سوال اين مقاله‌اين است كه الگوي مناسب جهت به‌كارگيري آينده‌پژوهي در مطالعات راهبردي كدام است؟ اين پژوهش از نوع كاربردي – توسعه ايي است. رويكرد اين پژوهش، روش پژوهش آميخته بوده و براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش داده‌بنياد استفاده شده است. جامعه آماري اين تحقيق در بخش كيفي تعداد 15 نفر از خبرگان، انديشمندان، پژوهشگران و اساتيد آينده‌پژوهي و مديريت راهبردي كشور مي‌باشند كه مورد مصاحبه قرار گرفته اند. در بخش كمي ‌نيز به تعداد 80 پرسشنامه بين جامعه آماري توزيع و از آنان در خصوص الگوي مورد نظر و روابط بين متغيرها، نظرخواهي به‌عمل‌آمده است. در نهايت الگوي ارائه شده براي به‌كارگيري آينده پژوهي در مطالعات راهبردي شامل سه بعد (ادراكي يا نهادي، نگاشت آينده و ستاده راهبردي)، شش مولفه (تعيين قلمرو، گردآوري اطلاعات، تعيين عناصر آينده، فرآيند تدوين آينده، نگرش راهبردي و مديريت راهبردي آينده) و بيست و سه شاخص است كه توسط خبرگان ‌جامعه آماري مورد تاييد قرار گرفته و روابط بين آنها نيز از طريق نرم افزار اسمارت پي ال اس تاييد شده است.