نقد و تحليل پيرنگ و گونۀ روايت در رمان « شب نشيني كفتارها » اثر معصومه افراشي

هدف پژوهش حاضر نقد و تحليل پيرنگ و گونه روايت در رمان «شب نشيني كفتارها» اثر «معصومه افراشي» با تكيه بر الگوهاي نوين ساختارگرايي و روايت شناسي مي باشد. جامعه پژوهش آثار«معصومه افراشي» و نمونه مورد پژوهش رمان «شب نشيني كفتارها» بود. طرح پژوهش توصيفي – تحليلي، كه در بخش توصيفي اطلاعات از طريق اسنادي و كتابخانه اي گرد آوري شد ، و در بخش تحليلي رمان شب نشيني كفتارها مورد مطالعه قرار گرفت. نخست، تاريخچۀ مختصري از ساختارگرايي و روايت شناسي در ادبيات داستاني معرفي و سپس به دو الگوي ارتباطيِ(پيوندي و گسستني) در ساختار پيرنگ پرداخته شد. نتايج نقد و تحليل ساختار پيرنگ و گونه روايت در رمان بر اساس نظريه هاي پژوهش نشان داد كه مي توان براي آن الگويي مشابه ترسيم كرد، زيرا ارزشي(هدف نهايي) به نام عمل به تكليف انساني و دفاع از اسلام و وطن ديده مي شود. هم چنين «فرستنده» هميشه يك شخصيت نيست بلكه گاه يك حس و نيروي دروني نيز نقش شخصيت را ايفا مي كند كه برخاسته از اعتقادات ديني است و هيچ پاداش دنيوي يا شخصيت بيروني در اين امر دخيل نيست و نيروي فرستنده غير شخصي است.