اثر شرايط رطوبتي خاك بر برخي صفات كمي و خوش‌خوراكي كاكتوس علوفه‌اي (Opuntia ficus indica L.) در منطقه دشت ذهاب

گياهان علوفه اي از مهمترين گياهان زراعي زير كشت در جهان به شمار مي آيند، زيرا اين گياهان علوفه ميليون ها دام را در جهان تأمين مي نمايند كه اين دام ها نيز به نوبه خود غذاي ميليون ها انسان هستند. به‌منظور ارزيابي تأثير سطوح تنش خشكي بر برخي صفات زراعي و خوش‌خوراكي كاكتوس علوفه‌اي، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دشت ذهاب در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي شامل؛ چهار تيمار تامين آب به ميزان  56، 24، 15 درصد وزن خشك گياه و شرايط ديم با سه تكرار  در دو سال 1396 و 1397 اجرا شد. نتايج نشان داد كه اثر تنش خشكي در هر دو سال آزمايش بر ميزان كاهش طول و عرض پد در تيمار تنش متوسط (به‌ترتيب 23.34 و 18.28 ميلي‌‌متر) در مقايسه با تيمار آبياري نرمال (به‌ترتيب  23.17 و 20.18 ميلي‌‌متر) از نظر آماري معني‌داري نشد. بيشترين علوفه‌تر در تيمار بدون تنش در هر دو سال آزمايش حاصل شد (به‌ترتيب 65.46 و 64.88 تن در هكتار) و اين در حالي بود كه در تيمار تنش متوسط نيز 60.04 تن علوفه‌تر در هكتار توليد شده بود. بيشترين وزن علوفه‌خشك نيز در تيمار بدون تنش در سال اول آزمايش حاصل شد، كه با تيمار تنش متوسط اختلاف معني‌داري نداشت. نسبت غلظت عناصر در پدهاي جوان به پدهاي يكساله و دوساله براي عناصر فسفر 23.4 و 33.43 درصد، براي پتاسيم 0.14 و 21.48 درصد، براي كلسيم 2.47 و 21.55 درصد و براي سديم 66.01 درصد بود. نتايج نشان داد كه كم‌آبياري باعث افزايش تجمع عناصر و خوش‌خوراكي علوفه شد.بياري باعث  آبي  همچنين، علوفه خشك و علوفه تر همبستگي مثبت و معني‌داري با طول و عرض پد، و ميزان خوشخوراكي نشان دادند. بنابراين، مي توان با اعمال تنش خشكي متوسط، به علوفه مشابه با تيمار آبياري نرمال دست يافت. كاكتوس‌ علوفه‌اي با داشتن كارايي بالا در تبديل آب به ماده خشك، علوفه قابل توجهي را توليد كرده و  به احياي پوشش‌هاي گياهي سازگار با شرايط كم‌آبي كمك زيادي مي كند.