تاثير سطوح مختلف بيوچار ضايعات برداشت پسته بر ويژگي‌هاي رشدي و بهره‌وري آب ذرت

استفاده از بيوچار در خاك با اهداف مديريت بازيافت پسماندهاي آلي و نيز بهبود وضعيت خاك، در سال‌هاي اخير، مورد توجه جدي محققين قرار گرفته است، اما لازم است قبل از استفاده از بيوچار در خاك، تاثيرات آن بر ويژگي‌هاي خاك و نيز گياه مدنظر قرار گيرد. به همين منظور، مطالعه‌اي با هدف بررسي تاثير 5 سطح كاربرد بيوچار توليد شده از ضايعات برداشت پسته (صفر، 1، 2، 3 و 5 درصد وزني) بر رشد گياه ذرت در دو خاك با بافت لوم سيلتي و شني، در سال 1397 به‌صورت گلخانه‌اي در قالب طرح كاملاً تصادفي انجام شد. نتايج نشان داد كه تاثير كاربرد بيوچار، بسته به نوع خاك متفاوت است. كاربرد بيوچار بر ويژگي‌هاي رشدي گياه ذرت در خاك شني تاثير منفي و معني‌داري داشت و وزن خشك ريشه و اندام هوايي اين گياه در اثر كاربرد سطوح 2 و 3 درصد بيوچار بيش از 90 درصد كاهش يافت و در سطح 5 درصد، رشد گياه تقريباً متوقف شد؛ به تبع آن، بهروه‌وري آب نيز در اين خاك با كاربرد بيوچار به شدت كاهش يافت. به دليل كم بودن ظرفيت نگهداشت آب در خاك‌هاي شني، شوري اين خاك تحت تاثير كاربرد بيوچار افزايش زيادي داشت كه اين موضوع موجب كاهش عملكرد گياه شده بود. در مقابل، شوري خاك لومِ سيلتي چندان تحت تاثير كاربرد بيوچار قرار نگرفت و تنها كاربرد 5 درصد از بيوچار، افزايش معني‌دارِ شوري را در پي داشت، بنابراين در خاك لوم سيلتي تاثير كاربرد بيوچار هرچند بر وزن ريشه، طول گياه و شاخص كلروفيل برگ (SPAD) در مقايسه با شاهد معني‌دار نبود، اما وزن خشك اندام هوايي و بهروه‌وري آب در اين خاك با كاربرد بيوچار تا سطح 2 درصد روندي افزايشي داشت. بنابراين مي‌توان گفت، كاربرد بيوچار مورد مطالعه در خاك، به ويژه در خاك‌هاي درشت‌بافت بايد با حساسيت بيشتري انجام شود و حد مفيد كاربرد هر بيوچار در يك خاك بايد با مطالعه اوليه آن تعيين شود.