مقايسه‌ي عملكرد روش‌هاي درون‌يابي براي ارزيابي كيفي آب‌زيرزميني بر مبناي خصوصيات آبخوان‌هاي كم‌عمق (مطالعه موردي: آبخوان بابل_آمل)

برنامه ريزي مديريت كيفي سفره هاي آب زيرزميني براساس تغييرات مكاني پارامتر موثر در آلودگي آب هاي زيرزميني صورت مي گيرد. در اين مقاله روش هاي مختلف درون يابي در آبخوان كم عمق بابل_آمل با توجه به خصوصيات هيدروژئولوژيكي آن مورد ارزيابي قرار مي گيرند. پس از پردازش اوليه اطلاعات جهت انتخاب روش درون يابي مناسب، 21 روش درون يابي قطعي و زمين آمار با عملكرد خطي و غيرخطي اعم از روش عكس  فاصله (IDW)، كريجينگ معمولي (OK)، كريجينگ معمولي لوگ نرمال (Log_OK)، كريجينگ گسسته (DK)، كريجينگ تجربي بيزي (EBK)، همسايگي طبيعي (NN)، سطح روند (TS) و اسپلاين (Spline) مورد مقايسه قرار گرفتند. پارامتر كل جامدات محلول (TDS) در آبخوان كم عمق ساحلي بابل_آمل در مجاورت درياي خزر در شمال ايران دراين تحقيق بكار گرفته شد. براي صحت سنجي نتايج از 7 معيار ارزيابي خطا در اعتباريابي حذفي تمامي چاه هاي مشاهداتي غلظت استفاده گرديد. نتايج نشان داده است كه روش غيرخطي Log_OK در آبخوان كم عمق بابل_آمل در 71.43 درصد موارد معيارهاي ارزيابي خطا، نتايج بهتري ارائه داده است. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه روش غيرخطي Log_OK كارايي مناسبي در آبخوان هاي كم عمق  بر مبناي خصوصيات هيدروژئولوژيكي آن ها دارد.