بررسي تغييرات كاني‌هاي رسي و وضعيت منگنز خاك در افق‌هاي سطحي و عمقي تعدادي از خاك‌هاي شاليزاري استان فارس

شرايط غرقابي عامل مهمي است كه بر روي خصوصيات خاك موثر است. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي تاثير شرايط غرقاب بر كاني هاي رسي ثانويه خاك و همچنين عنصر منگنز در خاك هاي زير كشت طولاني مدت برنج استان فارس بود. براي انجام اين مطالعه، در هر منطقه دو خاكرخ يكي داراي كاربري كشت برنج و ديگري بكر بر روي مواد مادري آهكي و لندفرم مشابه حفر شدند. نتايج كاني شناسي بخش رس خاك ها نشان داد كه نوع كاني ها در هر دو كاربري مشابه، اما مقدار نسبي آنها متفاوت است. به نظر مي رسد كه كشت طولاني مدت برنج فقط بر كميت كاني هاي رسي تاثيرگذار بوده است به نحوي كه در خاك هاي شاليزاري مقدار اسمكتيت زياد بود. اما در اراضي بكر غيرشاليزاري مقادير كاني هاي ايليت، كلريت و پاليگورسكيت افزايش داشتند. ايليت و كلريت در هر دو نوع كاربري مشاهده شد و با افزايش عمق، مقدار آنها نيز به علت حضورشان در مواد مادري افزايش نشان داد. تبديل ايليت به اسمكتيت در افق هاي سطحي خاك هاي شاليزار منجر به افزايش مقدار نسبي اسمكتيت شد اما مقدار اسمكتيت با افزايش عمق كاهش يافت. همچنين نتايج نشان داد كه در اراضي شاليزار مقادير منگنز قابل استفاده (Mnex)، شبه كل (Mnt) و اكسيد منگنز با تبلور ضعيف (Mno) بيشتر از اراضي غيرشاليزاري بوده و در افق هاي سطحي شاليزارها بيشترين ميزان را نشان مي دهد. كشت طولاني مدت بـرنج همچنين موجب كاهش مقدار اكسيد منگنز پدوژنيك (Mnd) و شكل هاي متبلور (Mncry) آن ها نسبت به خاك هاي بكر مجاور شد.