ارائه مدل تفسيري ـ ساختاري نظام جبران خدمات كاركنان بخش دولتي در راستاي ارتقاي‌ سلامت اداري

هدف: هدف از اين پژوهش، طراحي مدل نظام جبران خدمات كاركنان در راستاي ارتقاي سلامت نظام اداري است. روش: پژوهش حاضر بر مبناي پارادايم تفسيري و مبتني بر روش مدل‎سازي ساختاري ـ تفسيري اجرا شده و از نظر هدف، كاربردي است. براي گردآوري داده‌هاي آن، از مصاحبه استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش، متخصصان سازمان اداري و استخدامي كشور است و روش نمونه‌گيري، از نوع هدفمند است. يافته‌ها: نظام جبران خدمات كاركنان در صورتي به ارتقاي سلامت اداري منجر خواهد شد كه از هفت مؤلفه‌ كنترل داخلي، رويه‌هاي عادلانه، پرداخت مبتني بر عملكرد، رويه‌هاي قانوني، رويه‌هاي شفاف، رويه‌هاي مستند و پرداخت انگيزاننده برخوردار باشد. طبق يافته‌ها، چهار مؤلفه در ناحيه پيوندي قرار گرفته‌اند كه عبارت‎اند از «كنترل‌هاي داخلي»، «رويه‌هاي مستند»، «رويه‌هاي شفاف» و «رويه‌هاي عادلانه». اين مؤلفه‌ها پويا محسوب مي‌شوند؛ بدان معنا كه هر تغييري در آنها مي‌تواند كل سيستم را تحت تأثير قرار دهد. مؤلفه‌هايي كه در ناحيه مستقل قرار گرفته‌اند، شامل دو مؤلفه «رويه‌هاي قانوني» و «پرداخت مبتني بر عملكرد» مي‌شود كه قدرت نفوذ و هدايت زياد اين دو مؤلفه در مدل را نشان مي‎دهد. همچنين مؤلفه «پرداخت انگيزاننده» در ناحيه وابستگي قرار گرفته است كه از ميزان وابستگي زياد اين مؤلفه به ساير مؤلفه‌ها حكايت مي‎كند. نتيجه‌گيري: نظام جبران خدمات در راستاي ارتقاي سلامت نظام اداري، بايستي از رويه‌هاي شفاف و مستند برخوردار باشد و عدالت‌محوري را در اولويت قرار دهد. همچنين اثربخشي نظام جبران خدمت در راستاي ارتقاي سلامت اداري در گرو تبعيت رويه‌ها از قوانين و مقررات، استقرار كنترل‌هاي داخلي، پرداخت‌هاي انگيزاننده و مبتني بر عملكرد است.