بررسي ارتباط كيفيت گزارشگري مالي و سرمايه‌گذاري در دارايي‌هاي ثابت و نقش تعديلي فرصت‌هاي رشد

از ديدگاه نظريه نمايندگي، سازوكارهاي كنترلي متعددي براي تضعيف عدم تقارن اطلاعاتي و ريسك اطلاعاتي و همچنين فراهم سازي امكان نظارت بهتر بر فعاليت مديران، همانند كيفيت گزارشگري مالي و افشاء وجود دارد. مطالعات متعددي، به پردازش برخي از آثار كاهش عدم تقارن اطلاعاتي و ريسك اطلاعاتي پرداخته اند، مانند كاهش هزينه سرمايه و هزينه بدهي و دستيابي به بازار بدهي و تأثير بر شرايط آن، براي مثال؛ هزينه كمتر، سررسيد بدهي بيشتر و ضمانت‌هاي پايين‌تر در تأمين مالي از بانك. در اين مقاله به آزمون تأثير كيفيت گزارشگري مالي و فرصت‌هاي رشد بر سرمايه‌گذاري در دارايي‌هاي ثابت پرداخته مي‌شود. نمونه مورداستفاده دربرگيرنده 134شركت پذيرفته‌شده دربورس اوراق بهادار تهران است و براي پردازش وآزمون فرضيات از مدل داده هاي تركيبي استفاده شده است. نتايج مقاله نشان مي‌دهد كه كيفيت گزارشگري مالي تأثيري معكوس بر سرمايه‌گذاري در دارايي‌هاي ثابت دارد. همچنين فرصت‌هاي رشد،اثرمنفي كيفيت گزارشگري مالي بر سرمايه‌گذاري در دارايي‌هاي ثابت را كاهش مي‌دهد. بنابراين، مدل مفهومي طراحي‌شده، تأييد مي‌شود.