حذف هيدروژن سولفيد از آب ترش پالايشگاه تبريز با استفاده از جاذب زئوليت كلينوپتيلوليت

هيدروژن سولفيد (H2S) گازي سمّي، بد بو، بي‌رنگ، آتش‌گير و داراي خاصيت اسيدي است. مشكلات عمده هيدروژن سولفيد، تهديد سلامتي و ايمني، ايجاد خوردگي و آسيب به تأسيسات فلزي است. اين پژوهش به‌منظور حذف هيدروژن سولفيد از آب‌هاي ترش پالايشگاه تبريز و بازيافت مقدار بسيار زيادي آب و همچنين كاهش آلودگي هواي پالايشگاه انجام شد.‌ در اين پژوهش تجربي و آزمايشگاهي با استفاده از روش جذب سطحي، تأثير پارامترهاي pH، مقدار جاذب، غلظت اوليه آلاينده، زمان تماس و دما بر فرايند حذف هيدروژن سولفيد با استفاده از جاذب كلينوپتيلوليت بررسي شد و ترموديناميك، سينتيك و ايزوترم فرايند جذب بررسي شد. از نتايج به‌دست آمده براي حذف H2S از آب ترش پالايشگاه تبريز استفاده شد. نتايج نشان داد مقدار بهينه pH، مقدار جاذب، غلظت اوليه آلاينده، زمان تماس و دما به‌ترتيب برابر با 3، 1 گرم در 100ميلي‌ليتر محلول، 50 ميلي‌گرم در ليتر، 30 دقيقه و 25 درجه سلسيوس بود. نتايج حاصل از بررسي ترموديناميكي نشان داد كه فرايند جذب گرماده، برگشت‌ناپذير و خودبه‌خودي بود. نتايج تجربي نشان داد كه سينتيك جذب با مدل شبه‌مرتبه دوم و ايزوترم جذب با مدل فروندوليچ برازش بهتري داشت. كارايي حذف هيدروژن سولفيد بعد از عبور 100 ميلي‌ليتر آب ترش از بستر ثابت در شرايط دمايي 25 درجه سلسيوس و در مدت 45 دقيقه برابر با 96.7 درصد بود. مطابق نتايج اين پژوهش روش به‌كار برده شده، به‌دليل سادگي عمل و كارايي زياد و جاذب انتخاب شده به‌دليل ارزاني، فراواني، قابليت احيا و افزايش كارايي با افزايش مقدار جاذب، مي‌توانند به‌عنوان روش و جاذب مناسب براي حذف هيدروژن ‌سولفيد از پساب‌ها و آب ترش پالايشگاه‌ها استفاده شوند.