بررسي سرايت‌ دلايل عصمت از شخصي به شخص ديگر

يكي از مسائل مطرح در‌‌ مباحث عصمت‌پژوهي اين است كه آيا مي‌توان دلايل عصمت برخي اشخاص را به اشخاصي ديگر بدون هر وجهي، سرايت داد، يا آنكه لازم است وجهي براي سرايت اين دلايل وجود داشته باشد. براي مثال آيا مي‌توان دلايل ثابت‌كنندۀ عصمت همه‌جانبۀ نبي اكرم(صلّي الله عليه واله) و ائمه اطهار(عليهم السّلام) را به انبياي سلف(عليهم السّلام) سرايت داد و با آن دلايل، عصمت همه‌جانبۀ انبياي سلف(عليهم السّلام) را نيز اثبات كرد، در‌حالي‌كه هيچ وجهي براي اين سرايت وجود نداشته باشد و دلايل تنها ثابت‌كنندۀ عصمت همه‌جانبۀ نبي اكرم(صلّي الله عليه واله) و ائمه اطهار(عليهم السّلام) باشد و نه بيشتر؟ بررسي مباحث عصمت‌پژوهي نشان مي‌دهد گاهي از برخي دلايل عصمت فراتر از محدودۀ پوشش‌دهندۀ خود استفاده شده و دلايل عصمت اشخاصي به اشخاص ديگر بدون دليل متقن سرايت داده شده است. اين اشتباه گاهي در استفاده از دلايل عصمت اشخاصي براي اثبات عصمت اشخاص ديگر و گاهي در ردّ دلايل عصمت اشخاصي به‌جاي رد دلايل عصمت اشخاصي ديگر است. هدف از اين پژوهش، آسيب‌شناسي مباحث عصمت‌پژوهي در اين مسئله و نشان‌دادن اشتباه‌هايي است كه در اين زمينه صورت گرفته است. نگارندگان در اين مقاله كوشيده‌اند با بهره‌گيري از روش توصيفي و تحليلي، اين مسئله را بررسي كنند.