اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تاب آوري، بهزيستي روانشناختي و اميد به زندگي در بيماران آسماتيك

مقدمه: متخصصان پزشكي روان تني تلاش كرده اند ارتباط اختلالات رواني و بيماري هاي جسمي را مشخص كنند. تصور بر اين است آسيب پذيري بخش‌هاي گوناگون بدن به تفاوت‌هاي اساسي ميان افراد بستگي دارد. يكي از روش هايي كه به نظر مي رسد بر مشكلات روانشناختي بيماران آسم موثر باشد درمان مبتني بر پذيرش و تعهد است. بنابراين هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تاب آوري، بهزيستي روانشناختي و اميد به زندگي در بيماران آسماتيك بود.روش بررسي: اين پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون و پس آزمون بر روي 30 بيمار آسمي كه با توجه به معيارهاي ورود به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و كنترل 15 نفره منتصب شدند، انجام شد. جلسات درمان پذيرش و تعهد براساس بسته درماني Hayes و همكاران در 8 جلسه 60 دقيقه اي بر روي گروه آزمايش تشكيل شد و هيچ مداخله اي بر روي گروه كنترل صورت نگرفت. قبل و بعد از اجراي جلسات پيش آزمون و پس آزمون از هر دو گروه گرفته شد. ابزار گردآوري شامل پرسشنامه هاي تاب آوري كونر ديويدسون، اميد به زندگي اشنايدر و بهزيستي روان‌شناختي ريف بود. يافته ها: نتايج نشان داد كه تفاوت معني داري در مولفه هاي تاب آوري، بهزيستي روانشناختي و اميد به زندگي در بيماران آسماتيك در قبل و بعد از ازمايش وجود دارد (0.05 p). به اين معني كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تاب آوري، بهزيستي روانشناختي و اميد به زندگي در بيماران آسماتيك اثر مثبت داشته و اين مولفه ها در بيماران افزايش يافته است. نتيجه گيري: يافته ها نشان داد درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر ميزان تاب آوري، بهزيستي روانشناختي و اميد به زندگي بيماران آسماتيك موثر بود. پيشنهاد مي گردد از اين روش درماني هم راستا با درمان دارويي در بهبود علايم روانشناختي بيماران آسماتيك استفاده شود.