نقش فناوري مدل‌سازي اطلاعات ساختمان در دستيابي به اهداف توسعه‌پايدار در زمينه طراحي معماري

معضلات زيست‌محيطي در كنار نابرابري‌هاي اقتصادي و اجتماعي ناشي از گونه‌هاي نامتوازن توسعه كه عمدتاً ره‌آورد انقلاب صنعتي هستند منجر به تشديد ظهور جنبش‌ها و نظرياتي در نيمه دوم قرن بيستم با هدف دستيابي به توسعه‌اي متوازن در زمينه‌هاي مختلف گرديد كه در اين خصوص مي‌توان به نظريه توسعه‌پايدار اشاره نمود. دستيابي به اهداف توسعه‌پايدار در حيطه معماري مستلزم توجه به تمامي ابعاد زيست‌محيطي، اقتصادي و اجتماعي است. بررسي‌هاي انجام‌شده گواه آن است كه معماري پايدار و بويژه جنبش‌هاي متأخر‌تر مرتبط با آن كه در حوزه‌هاي طراحي و ساخت از فناوري‌هاي نوين بهره مي‌‌برند متناسب با چنين اهدافي هستند. در اين ميان فناوري‌هاي طراحي رايانه‌اي به‌عنوان ابزاري تأثير‌گذار در جهت تأمين اهداف پايداري به ايفاي نقش پرداخته‌اند. در اين پژوهش به بررسي ميزان تأثير‌گذاري كاربست فناوري مدل‌سازي اطلاعات ساختمان (BIM) در مراحل مختلف فرايند طراحي در جهت دستيابي به اهداف پايداري پرداخته شده است. روش پژوهش توصيفي تحليلي است. در اين راستا شاخص‌هاي مربوط به كاربست BIM در تأمين پايداري از منابع كتابخانه‌اي و مصاحبه با خبرگان و مطالعه نمونه‌هاي موردي كه شامل ساختمان‌هاي پايداري است كه فرايند طراحي آن‌ها بر پايه BIM بوده، استخراج گشته‌اند. و با انجام تحليل سلسله مراتبي بر مبناي معيار‌هاي بدست‌آمده از مباني نظري اين نتيجه بدست آمده كه عمده تأثير‌گذاري BIM در راستاي دستيابي به پايداري بواسطه امكان استفاده از تحليل‌هاي ديناميك در مراحل اوليه طراحي به‌ويژه تهيه طرح مفهومي و همچنين بستر‌سازي جهت برقراري تعاملات مؤثر ميان مهندسين و ساير ذي‌نفعان بوده است.