روش تنظيم يوني در آب هاي لب شور براي پرورش ميگوي سفيد غربي

كاهش زمين هاي ساحلي سبب گسترش دامنه پرورش ميگو به سمت اراضي دور از ساحل و استفاده از آب هاي لب شور و چاه شده است. ميگوي سفيد غربي يكي از گونه هاي مقاوم به تغييرات شوري است كه مي تواند علاوه بر آب دريا در شوري هاي پايين نيز پرورش داده شود. با اين حال، ميزان رشد آن در شوري هاي مختلف متفاوت است. مطالعات متعدد حاكيست رشد اين ميگو تابعي از فاكتورهاي يوني آب مي باشد و در اين راستا نسبت يون ها از اهميت زيادي برخوردار است. از مهمترين اين نسبت ها، نسبت سديم به پتاسيم و منيزيم به كلسيم مي باشد كه در آب دريا (35 ppt) به ترتيب 28:1 و 1: 4/3 مي باشد. نسبتهاي نامناسب املاح بر رشد و بازماندگي ميگو تاثير منفي دارد. اگرچه ميزان زيادي كلسيم براي ساخت پوسته جديد لازم است، اما نسبت كلسيم به پتاسيم در آب دريا در حدود 1: 1 مي باشد. در آب هايي كه نسبت Ca: K و Na: K زياد است، افزودن پتاسيم به منظور كاهش اين نسبت سبب رشد بيشتر ميگو مي شود. براي تنظيم يوني مي توان از روش اضافه كردن مواد معدني به غذا و يا آب بهره برد، اما اضافه كردن به آب راحت تر و ارزانتر است. جهت اصلاح مقادير نامناسب مواد معدني در شوري هاي مختلف، ميزان شوري آب (بر حسب ppt) بايد در ضرايب مربوطه ضرب شوند.

no abstract