توليد مولدين عاري از بيماري خاص به عنوان بخشي از سياست هاي ايمني زيستي در صنعت تكثير و پرورش ميگو

بر اساس پيش بيني بانك جهاني، توسعه آبزي پروري تا سال 2030 قابل توجه خواهد بود. سهم ميگوي پرورش 12.2% از كل 93.6 ميليون تن محصولات آبزي پروري خواهد بود. ميگو محصولي خوش خوراك، پر طرفدار و اقتصادي است كه به عنوان غذاي سلامتي جهانيان را به سمت خود جلب كرده است. اين محبوبيت باعث افزايش مصرف و رونق گرفتن اين صنعت شده است. به همين دليل كشورهايياز جمله ايران اقدام به توسعه اين صنعت نموده اند. شروع فعاليت هاي پرورش ميگو در ايران از سال 1365 در مركز تحقيقات شيلاتي خليج فارس در بوشهر رقم خورد و در سال 1371 بخش خصوصي براي سرمايه گذاري به اين بخش وارد شده است. و پس از راه اندازي اولين مزارع پرورشي در سال 1373 تا كنون اين صنعت با چالش هاي عديده اي مواجه بوده، كه مهمترين آن بحث بيماري ها و خسارات ناشي از آن بوده است. مزاياي وسوسه انگيز اين صنعت همراه با سرمايه گذاري تصاعدي، با مسائل پيش بيني نشده، علي الخصوص بيماري هاي كه به سرعت اپيدمي مي­شدند و كل مزرعه را از بين مي­بردند، همراه شد و باعث شد كه رشد اين صنعت همراه با افت و خيزهاي شديدي باشد. بدين ترتيب كشورهاي مختلف به منظور مقابله با بيماري­هاي نوظهور و جلوگيري از شيوع آن برنامه مديريتي متفاوتي در راستاي اجراي دستورالعمل هاي ايمني زيستي تدوين و اجرا نمودند. توليد مولدين خاص ميگو با عناوين SPT، SPF و SPR ازجمله موثرترين راهكارهاي اجراي بوده است. نوشته حاضر مرور كوتاهي بر اين موضوع دارد.

no abstract