مروري بر عوامل خطر كوليك در اسب

بيماري‏هاي گوارشي 50% از مشكلات و بيماري‏هاي منجر به مرگ در اسب‏هاي بالغ هستند. بر اساس مطالعات اپيدميولوژيك انجام شده به ازاي هر 100 راس اسب در سال بين 0.9 تا 10 اسب دچار كوليك مي‏شوند. وقوع كوليك بين فارم‏هاي مختلف و حتي در زمان‏هاي مختلف در يك فارم متفاوت است. به نظر مي‏رسد وقوع كوليك به شدت متاثر از سطح كيفيت مديريت گله و نگهداري اسب در طول سال است. اين بدان معناست كه تنوع در ميزان وقوع، بيشتر از مديرت منشا مي‏گيرد تا نژاد اسب‏ها. عوامل مختلفي مثل نژاد، سن، جنسيت، تاريخچه، تغذيه، فعاليت‌ها، مشكلات عفوني و انگلي و مشكلات دنداني مي‌توانند احتمال ابتلا به كوليك را در اسب‌ها افزايش دهند. به عنوان مثال اسب‏هاي نژاد عرب را به عنوان نژاد مستعد به كوليك دانسته‏اند، همچنين نژادهاي ديگري مثل تروبرد و استاندارد برد نيز در ريسك بالايي براي ابتلا به كوليك قرار دارند. علاوه بر اين موارد، نريان‏ها به ويژه نريان‏هاي اخته شده به كوليك حساس‏ترند. تغيير در نوع كنسانتره مصرفي، نوع ساير خوراك‏ها، كيفيت علوفه و چراگاه در ارتباط نزديكي با كوليك و عوامل ايجاد كننده آن‏ها هستند. انگل‏هاي روده‏اي به ويژه كرم‏هاي نواري و استرانژيلوس‏ها به عنوان ريسك فاكتورهاي مهم و اساسي در ابتلاي به كوليك مطرح هستند كه مي‏توانند احتمال ابتلا را تا چندين برابر افزايش دهند.