تاثير آموزش مبتني بر الگوي اعتقاد بهداشتي بر سواد سلامت و پيشگيري از مصرف سيگار در دانشجويان

زمينه و اهداف: نظر به افزايش روند مصرف سيگار در بين دانشجويان و قابليت الگوي اعتقاد بهداشتي در پيشگويي سواد سلامت و پيشگيري از مصرف سيگار و نيز نقش سواد سلامت در پيشگيري از مصرف سيگار، اين مطالعه با هدف تعيين تاثير آموزش مبتني بر الگوي اعتقاد بهداشتي بر سواد سلامت و پيشگيري از مصرف سيگار در دانشجويان انجام شد.  مواد و روش ها: اين مطالعه مداخله‌اي از نوع نيمه ‌تجربي در سال 1396 و در ميان 120 نفر از دانشجويان غيرسيگاري دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران (60 نفر در هر يك از دو گروه مداخله و كنترل) انجام شد. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسشنامه روا و پاياي مبتني بر سازه هاي حساسيت، منافع و خودكارآمدي درك شده از الگوي اعتقاد بهداشتي، رفتارهاي پيشگيرانه از مصرف سيگار و پرسشنامه سنجش سواد سلامت (HELIA) بود كه در دو مرحله قبل و 6 ماه پس از آموزش تكميل گرديد. داده‌هاي گردآوري شده با استفاده از آزمون‌هاي متناسب و نرم‌افزار SPSS نسخه 18 تحليل شدند. تمامي مراحل مطالعه حاضر طبق موازين اخلاقي اجرا گرديد.    يافته ها: قبل از آموزش، بين متغيرهاي جمعيت شناختي و زمينه اي، ميانگين سازه هاي حساسيت، منافع و خودكارآمدي درك شده، سواد سلامت و رفتارهاي پيشگيرانه در دو گروه، تفاوت معني دار وجود نداشت (P 0.05). پس از آموزش، مقايسه دو گروه نشان داد كه ميانگين نمرات سازه هاي حساسيت، منافع و خودكارآمدي درك شده، سواد سلامت و رفتارهاي پيشگيرانه در گروه مداخله به طور معناداري نسبت به گروه كنترل، تغيير داشته است (P 0.05).   نتيجه گيري: آموزش براساس سازه هاي حساسيت، منافع و خودكارآمدي درك شده، مي تواند در ارتقاي سواد سلامت و در نتيجه پيشگيري از مصرف سيگار در دانشجويان غيرسيگاري موثر باشد.