رهيافتي فقهي بر چيستي حكم تربيت جنسي بر اساس ادله‌ عام و خاص تربيت

پس از تتبع در متون ديني و آداب و آموزه‌هاي مختلف در زمينه‌ تربيت جنسي، اهتمام و توجه خاص شارع مقدس به اين مسئله نمود مي‌يابد. بيشتر آموزه‌هاي تربيتي جنسي در كتب حديثي و فقهي، در ذيل ابوابي همچون نكاح و ولادت و حضانت و ولايت و لباس نمازگزار و پوشش و نگاه آورده شده است. وجود چنين مسائلي بيانگر اهميت اين مسئله در شريعت است. در مواجه با اين آداب ديني اين سؤال مطرح مي‌شود كه آيا تربيت جنسي فرزندان، جايز و راجح است؟ يا اهتمام و توجه شارع به مقوله‌ تربيت جنسي چنان است كه مي‌توان گفت انجام اين مقوله تربيتي بر متوليان آن ‌يك واجب شرعي است؟ براي پاسخ‌دادن به اين سؤال‌ها، دو دسته ادله‌ نقلي به همراه آراء فقها بررسي مي‌شوند: اول ادله عامّي كه ناظر بر اصل تربيت است، دوم ادله‌ خاصّي كه مستقيماً ناظر به تربيت جنسي است. لازم به ذكر است روش تحقيق در اين نوشتار تحليلي ـ توصيفي و روش گردآوري مطالب كتابخانه‌اي است.