مدل‌سازي متغير زماني نسبت بهينه پوشش ريسك با استفاده از قراردادهاي آتي: رهيافت تركيبي توابع كاپولاي زوجي و تجزيه موجك

ساختار وابستگي بازارهاي آتي و نقدي براي رسيدن به نسبت بهينه پوشش ريسك از اهميت بسزايي برخوردار است. بر اين اساس، استفاده از روش‌هايي كه وابستگي ساختاري در فركانس‌هاي تجزيه­شده را در مدل‌سازي در نظر مي‌گيرد، مي‌تواند موجب رسيدن به نسبت بهينه پوشش ريسك شود. هدف پژوهش حاضر، مدل‌سازي نسبت بهينه پوشش ريسك در بازارهاي آتي و نقدي سكه طلا با لحاظ وابستگي ساختاري بر اساس توابع كاپولاي زوجي و تجزيه موجك (WaveletCopula) به­صورت متغير زماني است. براي اين منظور از داده‌هاي بازارهاي نقدي و آتي سكه طلا در «بورس اوراق بهادار تهران» طي دوره ابتداي فروردين‌ماه سال 1393 تا ابتداي شهريورماه سال 1397 به­صورت روزانه استفاده شده است. نتايج بررسيِ كارايي متغير زمانيِ مدل تجزيه موجك، مدل GARCHCopulaو مدل تركيبي كاپولاي زوجي و تجزيه موجك نشان‌دهنده كارايي بهتر مدل‌هاي مبتني بر توابع كاپولاي زوجي و تجزيه موجك در افق زماني ميان‌مدت و بلندمدت است.