رابطه ميان كيفيت حاكميت شركتي و افشاء اطلاعات و تاثير آن‌ها بر عملكرد بانك‌ها

با توجه به اهميت حاكميت شركتي و نقش آن در افزايش پاسخگويي و شفافيت مالي، در اين پژوهش رابطه ميان حاكميت شركتي و شفافيت اطلاعات و تاثير آنها بر عملكرد سيستم بانكي بررسي شده است. هدف اين پژوهش يافتن پاسخي براي اين پرسش ‌است كه چه رابطه‌اي ميان حاكميت شركتي با افشاء اطلاعات و عملكرد بانك‌ها وجود دارد و آيا شاخص‌هاي ارائه شده براي حاكميت شركتي توانايي سنجش دقيق اين متغير براي نظام بانكي كشور را دارند؟ بدين منظور از مدل داده‌هاي تابلويي پويا و اطلاعات مربوط به 16 بانك از شبكه بانكي كشور در دوره زماني 1398-1386 استفاده شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه رابطه معناداري ميان شاخص‌هاي معرفي شده براي حاكميت شركتي و افشاء اطلاعات در نمونه مورد بررسي وجود ندارد، بنابراين مي‌‌توان گفت حاكميت شركتي نتوانسته بر كيفيت افشاء اطلاعات در بانك‌ها تاثيرگذار باشد. همچنين هيچ‌ يك از شاخص‌هاي معرفي شده براي حاكميت شركتي رابطه معناداري با عملكرد بانك‌ها نداشته است، اما شاخص شفافيت اطلاعات در هر دو مدل مورد استفاده رابطه مثبت و معناداري با عملكرد بانك‌ها داشته است. با توجه به نتايج بدست آمده مي‌توان گفت از آنحايي كه حاكميت شركتي نتوانسته در عمل به بهبود افشاء اطلاعات بيانجامد بنابراين تاثير معناداري بر عملكرد بانك‌ها نداشته باشد. علاوه براين، متغير حاصلضرب اندازه بانك و دامي بانك بزرگ كه بمنظور لحاظ كردن عدم تقارن اطلاعات به كارگرفته شده است تاثير مثبت و معناداري بر عملكرد بانك‌ها داشته است.