تأثير سطوح استحكام رواني بر اضطراب حالتي تحت فشار رواني

هدف پژوهش حاضر، بررسي تأثير استحكام رواني بر اضطراب حالتي تحت فشار رواني در ورزشكاران دختر دانشگاه تبريز بود. بدين منظور، 30 دانشجوي دختر با ميانگين سني 18-27 سال در اين پژوهش شركت كردند و با استفاده از پرسش نامه استحكام رواني 48 (كلاف و همكاران 2002) شركت‌كنندگان به دو گروه استحكام رواني بالا و پايين تقسيم شدند. اضطراب صفتي و حالتي آزمودني‌ها، با استفاده از پرسش نامه حالت رگه اضطراب اسپيلبرگر مشخص و با استفاده از حضور تماشاگران و ايجاد رقابت براي كسب جايزه، افراد تحت فشار رواني قرار گرفتند. پس از اعمال فشار رواني، اضطراب حالتي افراد ارزيابي شد. يافته‌هاي آزمون تحليل كوواريانس نشان داد، بين اضطراب حالتي در دو گروه تفاوت معناداري وجود دارد. گروه استحكام رواني پايين اضطراب حالتي بيشتري نسبت به گروه استحكام رواني بالا در شرايط فشار نشان دادند. يافته‌هاي آزمون همبستگي پيرسون نشان داد ارتباط قوي و منفي بين استحكام رواني و خرده مقياس‌ها با اضطراب صفتي و حالتي در شرايط عادي و فشار وجود دارد (0.05 p). يافته‌هاي پژوهش نشان مي دهد كه سطوح استحكام رواني يكي از عوامل تأثيرگذار بر اضطراب حالتي در شرايط فشار رواني مي باشد.