نسبت‌شناسي ايمان با مفاهيم همنشين در ديدگاه ابن‌تيميه

هدف: هدف از انجام اين پژوهش، تبيين و تفهيم صحيح «ايمان» و حوزه معنايي آن از ديدگاه ابن تيميه بود. روش: روش به كار رفته در اين پژوهش، تركيبي از روش اسناديكتابخانه‌اي و معناشناسي توصيفي تحليلي بود؛ بدين صورت كه با مراجعه به منابع دست اول ابن تيميه، واژه «ايمان» در آثار ايشان مطالعه و نسبت و روابط مفهومي آن با ديگر مفاهيم همنشين و جانشين از ديدگاه وي استخراج، ارزيابي، تحليل و تبيين معناشناختي شد. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: از يافته‌هاي پژوهش حاضر اين بود كه ديدگاه ابن‌تيميه افزون بر قرابت بسيار با باورهاي شيعه در موضوع ايمان، بر خلاف ادعاي وهابيان است كه مدعي پيروي از ابن‌تيميه‌اند. تبيين صحيح، درست و ترويج ديدگاه ابن‌تيميه در مبحث ايمان، مي‌تواند بستر مهمي براي شكل‌گيري گفتمان و تعامل با گروههاي بنيادگراي سلفي تكفيري باشد.