بررسي رابطۀ سرمايه گذاري مستقيم خارجي و كيفيت نهادي روي فقر

The Relationship between Foreign Direct Investment and Institutional Quality on Poverty (Case of MENA’S Countries)

كمبود سرمايه يكي از علل اصلي گرفتار آمدن بسياري از كشورها در چرخۀ باطل فقر و توسعه‌نيافتگي شناخته ‌شده است اما در كنار آن وجود يا عدم وجود كيفيت نهادي مناسب در اين كشورها بر ميزان شدت فقر تأثيرگذار است. در مقاله حاضر به بررسي اثر سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي و كيفيت نهادي (قانونمندي) بر كاهش فقر با استفاده از فن اقتصاد‌سنجي پانل تصادفي ميان كشورهاي حوزۀ منا طي سال‌هاي 2000 تا 2009 مي‌پردازيم. در مطالعۀ حاضر از شاخص توسعۀ انساني، HDI به‌عنوان شاخص كاهش فقر استفاده ‌شده است. يافته‌هاي اين مطالعه نشان مي‌دهد كه سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي و كيفيت نهادي مناسب اثر مثبت و مشخصي روي كاهش فقر و افزايش رفاه دارند.

The lack of capital is known to be one of the main causes of many countries’ entrapment in the vicious cycle of poverty and underdevelopment. In addition, the presence or absence of appropriate institutional quality has an impact on poverty rates in these countries. This paper examines the effects of foreign direct investment and institutional quality (rule of law) on reducing poverty. To this end, a random effect panel econometric technique is applied using MENA countries’ data for 2000–2009. The Human Development Index is used as an indicator of poverty reduction. The findings show that the foreign direct investment and the appropriate institutional quality have significant positive effects on reducing poverty and increasing welfare.