اثربخشي آموزش كنش‌هاي اجرايي فراشناختي والد محور بر نشانگان رفتاري و كنش‌هاي شناختي كودكان با اختلال نارسايي توجه / فزون كنشي

زمينه و هدف: كودكان با اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي مشكلات زيادي در حيطه كنش هاي اجرايي دارند كه مي تواند پيامدهاي منفي بسياري در ابعاد مختلف در سنين بعدي براي آنها ايجاد كند. بدين ترتيب پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي برنامه آموزش كنش هاي اجرايي فراشناختي والد محور بر نشانگان رفتاري و كنش هاي شناختي كودكان با اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع مطالعات شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي دانش آموزان پايه يكم تا سوم مقطع ابتدايي (7 تا 10 ساله) شهر تهران در سال تحصيلي 981397 بودند كه از بين آنها، نمونه اي به تعداد 40 دانش آموز با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند به همراه مادران شان انتخاب شدند و به صورت تصادفي و با حجم مساوي در دو گروه آزمايش و گواه جايدهي شدند. مادران گروه آزمايش تحت آموزش برنامه مداخله كنش هاي اجرايي فراشناختي طي 12 جلسه دو ساعته قرار گرفتند و مادران گروه گواه (20 نفر) در فهرست انتظار باقي ماندند. براي جمع آوري داده ها از چهارمين ويرايش مقياس درجه بندي اسنپ (سوانسون، نولان و پلهام، 1983) و آزمون علائم حياتي سيستم اعصاب مركزي (گوالتري و جانسون، 2006) استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري انجام شد. يافته ها: نتايج به دست آمده حاكي از تأثير معنادار آموزش كنش هاي اجرايي فراشناختي بر كاهش نشانگان رفتاري F=24.782و افزايش كنش هاي شناختي (حافظه فعال F=32.130و انعطاف پذيري شناختيF=32.130) كودكان با اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي بود (F=6.053). نتيجه گيري: در اين روش درماني با استفاده از فعاليت هاي مبتني بر بازي كه به صورت ساختاري توسط والدين اداره مي شود، جنبه هايي از كنش هاي اجرايي كه در مديريت شناخت و رفتار نقش دارند، مورد هدف قرار داده شد و در نتيجه باعث بهبود شناخت و نشانگان رفتاري در كودكان با اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي شده است.