مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - جنگل‌هاي مانگرو در ايران

چكيده فارسي :

جنگل‌هاي مانگرو ايران در سواحل و جزاير خليج فارس و درياي عمان واقع شده‌اند كه از خليج گواتر در شرق (درياي عمان) شروع شده و تا خليج نايبند در غرب خليج فارس گسترده‌اند. مانگروها در ايران از دو گونه انحصاري حرا (Avicenia marina) و چندل (Rhizophora mucronata) تشكيل شده‌اند. مانگروها براي رشد و توسعه در محيط ويژه خود كه به‌طور مداوم تحت تأثير جزرومد دريا و غرقاب قرار دارد، اقدام به توليد ريشه‌هاي هوايي، بذرهاي زنده‌زا و تغيير در آناتومي برگ كرده‌اند. همچنين با بسياري از اراضي و پديده‌هاي طبيعي كه بر توسعه آنها اثر دارند، در ارتباط بوده و سازگاري دارند. مساحت هسته مركزي جنگل‌هاي مانگرو ايران 13214/16 هكتار است كه 9777/96 هكتار آن منحصر به جزيره قشم و بندر خمير مي‌باشد. از مجموع اراضي باتلاقي و جزرومدي، فقط 8273/5 هكتار، از اراضي مرطوب و اراضي بين جوامع جنگلي 4017 هكتار و از ساير اراضي 1000/15 هكتار قابليت توسعه به هسته مركزي جنگل‌ها را دارا هستند. بنابراين مجموع اراضي غيرجنگلي قابل توسعه 13290/3 هكتار است و مجموع اراضي هسته مركزي جنگل‌هاي مستقر و اراضي قابل تبديل به جنگل 26504/5 هكتار است. با توجه به سطح وسيع اراضي مذكور بديهي است مديريت جنگل‌هاي مانگرو در ايران بر مبناي مديريت توسعه‌اي خواهد بود كه با برنامه‌ريزي‌هاي دقيق و ارائه ويژه‌نامه‌هاي مدون كوتاه‌مدت و بلندمدت اجرا مي‌شود.