عنوان مقاله :
درياچه نئور، بزرگترين درياچه آب شيرين استان اردبيل
پديد آورندگان :
عظيمي، فرزانه مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان اردبيل - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، اردبيل، ايران , آسيابيزاده، فاطمه مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان اردبيل - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، اردبيل، ايران
كليدواژه :
اردبيل , درياچه نئور , پوشش گياهي , گونه هاي انحصاري
چكيده فارسي :
درياچه نئور بزرگترين درياچه آب شيرين دائمي استان اردبيل محسوب ميشود و اين منطقه داراي پوشش گياهي متنوعي از گياهان خشكزي و آبزي است. در اين حوزه تعداد 147 گونه متعلق به 34 تيره وجود دارد. تيره كاسني (Asteraceae)، بقولات (Fabaceae)، نعنائيان (Lamiaceae)، گندميان (Poaceae)، جگنيان (Cyperaceae)و چتريان (Apiaceae) در مجموع حدود 60 درصد گونههاي گياهي منطقه را به خود اختصاص دادهاند. گياهان آبزي به سه فرم رويشي، پايآبي، شناور و غوطهور قابل مشاهده است. برخي از اين گونه ها از جمله Launaea acanthodes و Astragalus aegobromus از گونههاي انحصاري ايران هستند. بيشـترين جمعيـت جانوري ماكروسكوپيك موجود در درياچه را نوعي سختپوست به نام گاماروس (نوعي ميگوي) با نام علمي Gammarus fasciatus تشـكيل ميدهد. ذخاير فراوان گاماروس (49درصد از كل كفزيان تالاب) فضاي مناسبي نيز براي پرورش ماهي قزلآلا فراهم كرده اسـت. درياچه نئور همچنين زيستگاه برخي از گونههاي پرندگان مهاجر عبوري است. محدوده اين درياچه، بهدليل ضوابط خاص موجود در اين منطقه، از سال 1348 بهعنوان يك منطقه حفاظت شده محيطزيستي، تحت نظارت سازمان حفاظت محيط زيست قرار دارد. تالابهاي اين درياچه داراي ارزشهاي زيستگاهي، اكوتوريستي، زنبورداري، كشاورزي و دامداري هستند. گونههاي گياهي مانندCarex hordeistichos، Eleocharis mitracarpa، Eleocharis palustris subsp. iranica، Cephalaria hirsuta و Veronica anagallis-aquatica subsp. michauxii در استان اردبيل، فقط از حوزه نئور گزارش شده است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
طبيعت ايران