پديد آورندگان :
خوشنويس، مصطفي مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , متيني زاده، محمد مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , شيرواني، انوشيروان دانشگاه تهران - دانشكده منابع طبيعي - گروه جنگل‌داري و اقتصاد جنگل، كرج، ايران , تيموري، مريم مؤسسه تحقيقات جنگلها و مراتع كشور - سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي، تهران، ايران , غوث، كمال سازمان جهاد كشاورزي استان خراسان جنوبي، بيرجند، ايران , تعويذي، حسن سازمان جهاد كشاورزي استان خراسان جنوبي، بيرجند، ايران
چكيده فارسي :
نوش (Thuja orientalis) درختي مختص مناطق كوهستاني است. در استان گلستان در منطقه سوركش به‌صورت خودرو و بومي رويش دارد. در استان مازندران در نزديكي روستاي درزيكلا نيز پايه‌هاي خودروي آن در جنگل ديده شده است. در ساير مناطق كشور به‌جز نواحي جنوبي ايران به‌صورت دست‌كاشت است و از گذشته‌هاي دور مورد توجه بوده است. اگرچه در اين زمان در 29 استان كشور جهت توسعه فضاي سبز شهرها كشت مي‌شود، ولي پايه‌هاي كهنسال آن در معدودي از استان‌ها مشاهده شده است. بررسي انجام شده تا سال 1395 نشان از حضور 44 پايه كهنسال از اين گونه در كشور دارد كه از اين تعداد 35 پايه بازديد و اطلاعات و ويژگي‌هاي آنها ثبت شده است و در مجموع در 6 استان كشور حضور پايه‌هاي كهنسال آن گزارش شده است. استان خراسان جنوبي با 18 پايه كهنسال بيشترين فراواني را دارد. مسن‌ترين نوش‌هاي كهنسال ايران نوش‌هاي استند، اسفاد هستند كه بين 900 تا 1040 سال سن داشته و در استان خراسان جنوبي واقع شده‌اند.
