بررسي تأثير استفاده از تلفن همراه بر عملكرد رانندگان شهر گرگان با استفاده از تحليل عاملي

سابقه و هدف: در ميان اين ابزارهاي درون خودرويي، استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگي نيز از منابع حواس پرتي در جهان شناخته‌شده است. به دليل افزايش تصادفات و تلفات ناشي از استفاده از آن هنگام رانندگي، اين موضوع از اهميت بيشتري برخوردار است. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسي رفتار راننده و تعيين عوامل مؤثر بر استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگي بود. روش بررسي: جهت رسيدن به اهداف از تئوري رفتار برنامه‌ريزي‌شده طرح استفاده گرديد و سپس پرسشنامه اي بر اساس اين تئوري طراحي و در شهر گرگان جمع آوري شد و از طريق روش « تحليل عاملي» عوامل مؤثر بر استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگي مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: يافته هاي تحقيق نشان داد كه از ميان پنج عامل مطرح‌شده در تعيين عوامل مؤثر بر استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگي، كنترل رفتار درك شده با تبيين 23/25 تأثيرگذارترين عامل تئوري رفتار برنامه‌ريزي‌شده طرح بود. همچنين عوامل اعتياد به تلفن همراه و مشخصات جمعيت شناختي (سن و جنسيت) به ترتيب در رتبه‌هاي بعدي قرار گرفتند. نتيجه گيري: نتايج نشان‌دهنده اين است كه راننده تصور مي كند بر رفتار خودكنترل داشته و قادر است در مقابل وقايع غيرمنتظره (مانند ترمز ناگهاني خودروي مقابل به هنگام استفاده از تلفن همراه) واكنش مناسب و سريع نشان دهد از ميان ساير عوامل، مهم‌ترين عاملي است كه موجب استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگي مي شود. لذا توجه مسئولين، به اين كاستي ها و تلاش در راستاي اصلاح و فرهنگ‌سازي رانندگان ضروري به نظر مي رسد.