تأثير تيمار برش بهداشتي بر تغيير الگوي رفتار طيفي جنگل‌هاي بلوط دچار خشكيدگي

از جمله مشكلات جنگل‌هاي زاگرس پديدۀ زوال يا خشكيدگي درختان بلوط است كه بررسي و كنترل آن از عوامل مهم جلوگيري از نابودي جنگل‌هاست. يكي از راهكارهاي ارائه‌شده براي كنترل اين پديده، اجراي برش بهداشتي است. داده‌هاي سنجش از دور قابليت پايش مناطق درگير اين پديده را فراهم آورده است. هدف از اين تحقيق بررسي رفتار طيفي جنگل‌هاي آلوده به زوال بلوط قبل و بعد از اجراي برش بهداشتي در جنگل‌هاي شهرستان گيلانغرب است. براي پايش الگوي رفتار طيفي پس از اجراي برش بهداشتي، از تصاوير ماهوارۀ لندست 8 يك سال قبل از اجراي برش بهداشتي (1392) تا سال 1397 استفاده شد. پس از تصحيح اتمسفري تصاوير، با استفاده از نسبت‌گيري طيفي شاخص‌هاي گياهي NDVI، WDVI، SAVI و NDWI تهيه شدند. 30 نقطه به‌صورت تصادفي و پراكنده در سطح منطقه انتخاب و ارزش طيفي باند مادون قرمز نزديك و شاخص‌هاي گياهي در محل نقاط انتخابي استخراج شد. نتايج نشان‌دهندۀ روند صعودي نمودار رفتار طيفي بعد از اجراي برش بهداشتي تا آخرين سال پايش (1397) است. نتايج آزمون مقايسۀ ميانگين‌ها نشان داد كه تفاوت‌ها از نظر آماري معني‌دار است (0.01 p). رفتار طيفي شاخص‌هاي پوشش گياهي تحت تأثير تغييرات اقليمي و مقدار بارندگي نيز قرار مي‌گيرد، اما با توجه به روند افزايشي مقادير باند مادون قرمز نزديك و شاخص‌ها در طول سال‌هاي پس از اجراي برش بهداشتي، مي‌توان بخش زيادي از تغييرات را حاصل اجراي برش بهداشتي و بهبود وضعيت جنگل‌ها قلمداد كرد.