شناسايي و اولويت‌بندي ابعاد توريسم درماني با تأكيد بركارآفريني فناورانه

مقدمه: گردشگري پزشكي، يكي از حوزه‌هاي نوين گردشگري است كه نقش مهمي در توسعه پايدار ايفا مي‌كند و بر اساس پيش‌بيني‌هاي بين‌المللي به سودآورترين صنعت جهان مبدل خواهد شد. هدف پژوهش حاضر، شناسايي و اولويت‌بندي ابعاد توريسم درماني با تأكيد بر كارآفريني فناورانه در ايران مي‌باشد.روش ها: اين پژوهش، از نوع كاربردي و از حيث روش اجرا كمي (دلفي فازي، توصيفي و تحليلي از نوع همبستگي) بود. در مرحله اول براي شناسايي شاخص‌هاي توريسم درماني با روش دلفي فازي و نظر 41 نفر از خبرگان شامل اعضاي هيئت‌علمي در رشته‌هاي كارآفريني و مديريت گردشگري، پزشكان، مديران مراكز آموزشي و درماني و صاحب‌نظران حوزه توريسم درماني انجام شد. در مرحله دوم پرسشنامه طراحي‌شده توسط خبرگان جهت تعيين وضعيت مؤلفه‌هاي توريسم درماني در اختيار 136 نفر از كارشناسان مراكز درماني داراي گواهينامۀ بخش بيماران بين‌‌‌الملل و شركت‌هاي گردشگري سلامت قرار گرفت. براي تحليل داده‌هاي آماري از نرم‌افزارهاي SPSS، LISREL،Expert choice استفاده شد.يافته ها: از نظر خبرگان و كارشناسان مهم‌ترين ابعاد توريسم درماني به ترتيب شامل هزينه‌هاي درماني، كيفيت و ارزش‌آفريني خدمات درماني، عوامل فردي، دولتي، اطلاع‌رساني به گردشگران پزشكي، نگرش كادر پزشكي مراكز درماني نسبت به گردشگري پزشكي، فرهنگي، امنيت، مشخص كردن بخش‌هاي گروه و شرايط كشور بود.نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه ده شاخص شناسايي‌شده به‌عنوان مهم‌ترين ابعاد صنعت توريسم درماني هستند كه استفاده از اين ابعاد مي‌تواند راه گشاي متوليان و مسئولين صنعت توريسم درماني كشور در ايجاد و افزايش درآمد باشد.