تأثير شبكه هاي اجتماعي مجازي بر خود مراقبتي كاربران نسبت به كوويد-19: مدل معادلات ساختاري

مقدمه: امروزه شبكه هاي اجتماعي فرصت خوبي براي خود مراقبتي فراهم كرده است. مطالعه حاضر با هدف شناخت ميزان تأثير و رابطه شبكه هاي اجتماعي مجازي بر خود مراقبتي كاربران نسبت به كوويد19 و دستيابي به مدل معادلات ساختاري انجام‌شده است.روش ها: پژوهش حاضر از نوع كاربردي بود كه با روش توصيفي تحليلي انجام شد. ابزار سنجش، پرسشنامه برخط مستخرج از الگوي خود مراقبتي اورم 2011 (همراه با جرح‌وتعديل با توجه به اهداف پژوهش) بود. نمونه پژوهش شامل 662 نفر از كاربران شبكه هاي اجتماعي (واتساپ، اينستاگرام و تلگرام) استان هرمزگان بود كه به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي تحليل و مدل‌سازي از نرم‌افزار SPSS وAmos استفاده شد.يافته ها: نتايج پژوهش رابطه معني دار و مستقيم را بين متغيرهاي مستقل حضور و تعامل در شبكه و گرايش كاربر به نوع شبكه با متغير وابسته خود مراقبتي نسبت به كوويد19 نشان داده است (0.0009≤p). همچنين، 45 درصد از تغييرات متغير خود مراقبتي توسط مجموعه‌اي از شاخص‌هاي حضور و تعامل در شبكه‌هاي اجتماعي پوشش داده‌شده است. مدل معادلات ساختاري نشان داد در متغير خود مراقبتي بُعد حمايت رواني با ضريب استاندارد 0.99، بيشترين و بُعد آگاهي و توجه به تأثيرات و نتايج كوويد19 با ضريب استاندارد 0.95 كمترين تأثير را از متغيرهاي حضور و تعامل در شبكه و گرايش كاربر به نوع شبكه داشته است.نتيجه‌گيري: از آنجائي كه شبكه‌هاي اجتماعي توانسته بر خود مراقبتي كاربران مؤثر باشد مسئولان سلامت و مراكز كنترل و پيشگيري از بيماري مي‌توانند از پتانسيل‌هاي شبكه‌هاي اجتماعي در امر خود مراقبتي استفاده نمايند.