تاثير سرمايه انساني بر فضاي كسب‌وكار در كشورهاي اسلامي

كسب‌وكار به فعاليت‌هاي توليد و خريد كالاها و خدمات، به منظور فروش و با هدف كسب سود اطلاق مي‌شود. محيط يا فضاي كسب‌وكار به عواملي مانند سلامت نظام اداري، امنيت اجتماعي، ثبات در سياست‌هاي اقتصادي دولت، قوانين و مقررات و كيفيت نظام قضايي اطلاق مي‌شود كه تغيير در اين عوامل خارج از اختيارات و توانايي مديران واحدهاي اقتصادي بوده و بر عملكرد كسب وكارهاي مختلف، اثر دارد. شاخص سهولت كسب‌وكار را مي‌توان به‌عنوان يكي از نمودها و شاخص‌هاي توسعه اقتصادي كشور تلقي نمود. بررسي عوامل موثر بر شاخص فضاي كسب‌وكار در كشورهاي مختلف حائز اهميت است. هدف مقاله، مطالعه تاثير سرمايه انساني بر شاخص فضاي كسب‌وكار در كشورهاي اسلامي مي‌باشد. براي اين منظور 26 كشور عضو سازمان همكاري‌هاي اسلامي كه اطلاعات مربوط به متغيرهاي مدل در سايت بانك جهاني وجود داشت انتخاب گرديده‌است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها و برآورد مدل تحقيق از روش رگرسيون پانل رهيافت اثرات ثابت بهره‌گيري شده‌است. يافته‌هاي پژوهش بيانگر تاثير مثبت سرمايه انساني و نرخ تشكيل سرمايه بر فضاي كسب‌وكار در كشورهاي اسلامي بوده‌است. براساس آن، اثر سرمايه‌گذاري مستقيم خارجي بر فضاي كسب‌وكار در كشورهاي نمونه تأييد نشده است. همچنين اثر تورم بر شاخص كلي فضاي كسب‌وكار در كشورهاي اسلامي منفي بوده‌است.