توسعه، اخلاق و تغيير اقليم

بطور مسلم علت تغيير اقليم به سبب رفتارهاي بشر بشر مي باشد، كه بخشي از يك چالش وسيع تر و بنيادي تر مي باشد، چالشي كه بر اصل پايداري بر روي كره زمين تاكيد مي كند. ما مي دانيم كداميك از اقدامات بشر دليل ريشه اي در تمركز و انتشار گاز هاي گلخانه اي مي باشد و اينكه، با توجه به محدويت زماني كه داريم، اتخاذ چه تصميماتي باعث پرهيز از وقوع فجايع مصيبت بار مرتبط با تغييرات اقليمي مي شود. تبعات حاصل از انتخاب كنوني و تصميمات ما در سطوح فردي و مجموعه اي، تغيير اقليم را موضوعي مرتبط با مفهوم عدالت مي نمايد (Elliott and Cook, 2016). در اين نوشتار كوتاه نويسنده سعي دارد تا چگونگي ارتباط دستيابي به توسعه را با ملاحظات اخلاقي و در نظر گرفتن اهداف تغييرات اقليمي مورد بررسي قرار دهد. در انتها نيز كوشش شده تا با جمعبندي نظرات در قالب ارائه "تئوري اخلاق در توسعه پايدار با رويكرد تغيير اقليم" بتوان نظرات خوانندگان گرامي را دريافت كرده تا بر مبناي خرد جمعي توان نسبي خود را نسبت به تدوين استراتژي پايدار در مواجهه با تغييرات اقليم افزايش دهيم.

no abstract