شيوه‌هاي مديريت انتظا‌مي ‌در بحران ناشي از زلزله

زمينه و هدف: با توجه به پيامدهاي بارز بحران‌هاي طبيعي همچون زلزله در ايجاد اختلال در نظم و امنيت عمو‌مي، نيروي انتظا‌مي ‌همواره يكي از اركان اصلي مديريت چنين بحران‌هايي شناخته مي‌شود. هدف اساسي اين پژوهش، شناسايي شيوه‌هاي مديريت انتظا‌مي‌ در بحران ناشي از زلزله در چارچوب مراحل قبل، حين و بعد از بحران است.روش: اين پژوهش ازنظر هدف كاربردي و ازنظر ماهيت از نوع دلفي كلاسيك و در زمره پژوهش‌هاي اكتشافي و پيمايشي است. با بهره‌گيري از نمونه‌گيري هدفمند و گلوله‌برفي، از مشاركت 25 نفر از فرماندهان انتظامي كه سابقه مسئوليت در مديريت انتظا‌مي ‌بحران‌هاي زلزله‌ كشور را در دهه‌هاي اخير داشتند، در گروه دلفي بهره‌گيري شد. داده‌هاي نهايي حاصل از پرسشنامه دلفي با بهره‌گيري از آزمون‌هاي آماري توصيفي و آزمون استنباطي ضريب توافقي كندال تجزيه و تحليل شد.يافته‌ها: يافته‌هاي مرحله كيفي، 111 گزاره در زمينه مديريت انتظا‌مي ‌زلزله را آشكار ساخت كه براساس ماهيت محتوايي آن‌ها به 15 بعد مختلف شامل 5 بعد مرحله پيش از بحران، 6 بعد مرحله حين بحران و 4 بعد مرحله پس از بحران، تقسيم شدند. طي دو مرحله اجراي پيمايش دلفي، اجماع قابل قبول بالاتر از 70 درصد در همه‌ ابعاد به‌دست آمد.نتايج: براساس نتايج پژوهش، الگوي مديريت انتظا‌مي ‌پيش از بحران در 5 بعد، شامل تدابير فرماندهي، آموزش و توانمندسازي كاركنان، اقدامات لجستيكي و پدافندي، بسترسازي تعامل درون و برون‌سازماني؛ حين بحران در 6 بعد، شامل فرماندهي ‌بحران، آماده‌باش و اعزام نيرو و تجهيزات‌ پليسي، مديريت ترافيك درون‌شهري و برون‌شهري، كنترل و مقابله با جرم و بي‌نظمي، رسيدگي به كاركنان آسيب‌ديده از زلزله، اقدامات حفاظتي تاميني و پس از بحران در 4 بعد، شامل عادي‌سازي شرايط انتظا‌مي ‌منطقه زلزله‌زده، اقدامات كنترلي و نظارتي، ترميم و بازسازي و تجزيه و تحليل راهبردي، جاي مي‌گيرد.