بررسي روابط والد فرزندي با هويت ديني در دانشجويان : نقش تعديل‌كننده جنسيت

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه والد فرزندي با هويت ديني در دانشجويان با نقش تعديل كننده جنسيت انجام شد. روش: طرح پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل تمام دانشجويان دانشگاه هاي تهران (68800 دانشجو) در سال 98-1397 بود كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي 400 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه هويت ديني سلگي، دلاور و برجعلي(1394)، پرسشنامه روابط والد فرزندي Fine, Moreland Schwebel(1983) بود. جهت تحليل داده ها از روش رگرسيون سلسله مراتبي و آزمونZ استفاده شد. تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS25انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميانگين نمرات زنان در روابط با پدر و روابط با مادر بالاتر از مردان بوده و بين هويت ديني با روابط با پدر و روابط با مادر همبستگي معناداري وجود دارد. متغيرهاي پيش بين همراه با اثر تعاملي جنسيت با روابط والدفرزندي 12 درصد واريانس هويت ديني را تبيين مي كنند. در روابط والد فرزندي با هويت ديني ، جنسيت مرد نقش تعديل كننده بيشتري داشته است. نتيجه گيري: بنابراين به نظر مي رسد جنسيت مي تواند رابطه روابط والدفرزندي با هويت ديني را تحت تاثير قرار دهد. .