ضرورت حفظ يكپارچگي مراتع

عوامل مختلفي مراتع كشور را تهديد مي كنند. عمده توجه به حضور دام مازاد است كه خود نقش اساسي در كاهش كيفيت رويشگاه ها دارد. ولي از بين رفتن يكپارچگي رويشگاه ها و تكه تكه شدن آنها تهديدي به مراتب جدي تر مي باشد. اجراي پروژه هاي عمراني مانند: عبور خطوط انتقال نيرو، ايجاد جاده ها، صنايع و معادن از جمله اين عوامل هستند كه يكپارچگي مراتع را از بين مي برند. در بخش كشاورزي هم تغيير كاربري اراضي از طريق توسعه اراضي زراعي و باغي تحت برنامه هاي توسعه كشت محصولات زراعي و يا ايجاد باغ در اراضي شيبدار اتفاق مي افتد. لذا تكه تكه شدن مراتع به عناوين مختلف و واگذاري اين اراضي در نقاط مختلف كشور به يك پديده دائمي و معمولي تبديل شده است كه هيچكس را تحريك و حساس نمي كند. اكوسيستم هاي مرتعي نقش پايه اي در حفظ تنوع زيستي و آب و خاك دارند و به معناي واقعي بستر حيات هستند. در كشور ما اين نوع رويشگاه ها بيشتر نقش ذخيره زمين براي برنامه هاي توسعه اي محسوب مي شوند و تحت هيچ شرايطي تخريب آنها خط قرمز كسي محسوب نمي شود. در حالي كه اگر خسارتهاي ناشي ازسيل، ريزگرد و تخريب سرزمين به صورت درست و واقعي محاسبه شوند علاوه بر خسارت هاي وارده به تعلقات جوامع انساني خسارتهاي محيط زيستي از قبيل فرسايش تنوع زيستي، انقراض گونه ها و اكوسيستم ها، فرسايش خاك، از بين رفتن ظرفيت جذب رطوبت و تشديد پديده تغيير اقليم مدنظر قرار گيرد هرگز اين تغيير كاربري ها توجيه اقتصادي پيدا نمي كردند.

no abstract