كليدواژه :
امروالا , فراواقعيت , مصاديق عكاسي , واقعيت
چكيده فارسي :
احساس والا، همان احساس برتر ناشناخته اي است كه دست يابي به آن نقش ارزنده اي در انسان سازي دارد و انسان را بيش از پيش با يقين حقيقي اش آشنا مي نمايد. اين احساس توام با پرورش ايده هاي اخلاقي نيرومندتر و قوي تر تحقق مي يابد و رابطه اي مستقيم با هويت اصيل انساني برقرار مي سازد و حتي براي لحظاتي وي را وادار مي كند، به فكر فرو رفته و در انسان بودن خويش تامل نمايد. امر والا، انديشه اي است كه از اواخر سده هفدهم، آغاز شد. "ادموندبرك "، "ايمانوئل كانت " و در عصر جديد "ژان فرانسوا ليوتار "، از جمله مهم ترين فلاسفه و نظريه پردازاني بودند كه به اين انديشه در حوزه زيبايي شناسي پرداختند. اين انديشه بر تمام چيزهايي كه تجارب هيبت انگيز را براي آدمي فراهم مي آورد، مبتني مي باشد، از جمله اقيانوس بي كران، پرتگاهي عميق و غيره. حتي لفظي با شكوه مثلا در شعر حماسي يا عملي انساني و انديشه اي متعالي و نادر كه قابل ستايش و تحسين باشد و شگفتي آدمي را برانگيزد نيز در حوزه اين انديشه گنجانده مي شود. امر والا، نه فقط در حوزه زيبايي شناسي، بلكه در خاستگاه آثار هنرمندان جايگاه خود را پيدا كرد، لذا در هنر عكاسي، عكاسان نيز به دنبال ايجاد احساس والا در سطح دو بعدي عكس بودند. اين تحقيق توصيف امر والا از نظر تاريخي و هنري و تطبيق ديدگاه و نظريات فلاسفه با مفاهيم عكاسي و نيز شناخت، به احساس و انديشه عكاسان براي خلق عكس هايي است كه بيينده را فراتر از تصور درگير خود مي كند. روش تحقيق توصيفي و تحليلي است و منابع آن كتابخانه اي است.
چكيده لاتين :
The Supreme Sense is the same superior arcane feeling through which the actual quality of being a human is formed and accordingly a human being will be able to appreciate the true essence of his/her existence. Realized through raising moralities, such a sense makes an association with the true identity (self) of a person impelling him/her to reflect, even for moments, on the genuine meaning of being a human. The idea of the Sublime was originally suggested in the late of the 17th century. Edmund Burke, Immanuel Kant and in the contemporary era, Jean-François Lyotard, are among the most influential philosophers and theoreticians addressing the idea of the Sublime particularly in aesthetics. This idea dominates all other awe-inspiring experiences like seeing an endless ocean or standing on the edge of a precipice. Even a significant word, in an epic for example, or a transcendental thought realized by a human being deserving admiration is also included in the scope of the Sublime. Not only in the realm of aesthetics, but also in the artists’ works, the Sublime has been represented. Similarly, photographers, too, have tried to convey the Supreme Sense to their viewers by means of a two-dimensional medium: orography. The present article examines the idea of the Sublime historically and aesthetically and studies the ideas of the philosophers comparatively addressing the issue of photography. In fact, the thoughts and feelings of the photographers to create photos engaging the viewers well beyond the phots themselves, have been addressed. Data were collected based on library sources and analyzed descriptively.
